αναφέρθηκε η βουλευτίνα Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, μιλώντας το βράδυ της Παρασκευής στην Χάλκη, μαζί με τον υπεύθυνο του Τμ. Αγροτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας Νίκο Παπαδόπουλο.
Όπως τόνισε, «έχουμε τη θέληση και επιχειρούμε να πρωτοτυπήσουμε, τηρώντας τις δεσμεύσεις μας. Να κρατήσουμε το ηθικό και πολιτικό μας ανάστημα εκεί που το έχουν ούτως ή άλλως ορίσει για την Αριστερά, οι αγώνες που έχουν δώσει χιλιάδες άνθρωποι για δικαιοσύνη, ελευθερία και αξιοπρέπεια. Κι αυτές οι παρακαταθήκες, δίνουν τη δύναμη και το σθένος στην ελληνική κυβέρνηση να αναμετρηθεί με όλες τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης αλλά και της κατάστασης που παραλαμβάνουμε».
Όπως επεσήμανε, «η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η ανάκτηση της εργασίας, η θεσμική ανασυγκρότηση, είναι η απάντηση στα προγράμματα που εφάρμοζαν οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές κυβερνήσεις. Η επούλωση δηλαδή των πληγών για να μπορέσουμε να σταθούμε όρθιοι και να επιχειρήσουμε την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας υπέρ της κοινωνίας και των εργαζόμενων, υπέρ του δημόσιου πλούτου μας και της δικαιοσύνης».
Η Η. Διώτη, κάνοντας συγκεκριμένη αναφορά στη διαπραγμάτευση, τόνισε ότι «πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση διεκδικεί δίκιο για το λαό της και το σταμάτημα της λιτότητας» προσθέτοντας ότι έχει πλήρη συναίσθηση ότι «δεν αρκούν οι προσπάθειες και οι καλές προθέσεις της κυβέρνησης. Όμως είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε με το πρόγραμμα της ΔΕΘ για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης, για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας κ.α., έτσι ώστε να είμαστε σε ισχυρότερη θέση στο τέλος του τετραμήνου για να πάμε παρακάτω με τον τρόπο που εμείς επιθυμούμε, δηλαδή καταρχήν χωρίς μνημόνια.
Η βουλευτίνα, αναλύοντας το στρατηγικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε ότι «χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε ατομικά και ξεχωριστά το τι κάνουμε τώρα που υπάρχει μια κυβέρνηση που είναι με την κοινωνία», καταλήγοντας: «Πιστεύω ακράδαντα, και παρ’ όλες τις δυσκολίες, πως από τις 25 Γενάρη και μετά άρχισε μια νέα εποχή για την χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση, φτάνοντας εκεί με τη στήριξη της κοινωνίας, πάλεψε πολύ για να μπορέσει να σταματήσει εδώ την κατηφόρα. Η κυβέρνηση θα κριθεί για το αν θα τα καταφέρει η όχι. Αλλά είναι τεράστιας σημασίας να βοηθήσουμε όλοι και όλες να τα καταφέρει».
Ολόκληρη η παρέμβαση της βουλευτίνας Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Η. Διώτη, είναι η ακόλουθη:
Φίλες και φίλοι πιστεύω ακράδαντα, και παρ ‘όλες τις δυσκολίες, πως από τις 25 Γενάρη και μετά άρχισε μια νέα εποχή για τη χώρα. Έπνευσε ένας άλλος αέρας που είχε κάτι από τη δροσιά της ελπίδας ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Το ενδιαφέρον για την πολιτική και τις κοινές μας υποθέσεις επέστρεψε στον κόσμο που μέχρι πριν λίγο καιρό απλά καθόταν στις τηλεοράσεις και έβριζε το πολιτικό προσωπικό της εξουσίας.
Ο ελληνικός λαός και υπέφερε και ταπεινώθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Οι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αγρότες, μικρομεσαίοι είδαν να χάνονται τα εισοδήματά τους και η αξιοπρέπεια τους και να κατηγορούνται ως οι χαραμοφάηδες της Ευρώπης που τρώνε τα λεφτά των άλλων λαών. Σε αυτή την κατάσταση και σε αυτή την προπαγάνδα κύριο ρόλο έπαιξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Όχι απλά δέχτηκαν τις εντολές των δανειστών που είδαν τα δεινά του ελληνικού λαού ως ευκαιρία να κερδοφορήσουν και να λεηλατήσουν τη χώρα αλλά συμφώνησαν απόλυτα με αυτή την πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση, φτάνοντας εκεί με την στήριξη της κοινωνίας και κυρίως των κατώτερων οικονομικά στρωμάτων πάλεψε πολύ κατά τη γνώμη μου για να μπορέσει να σταματήσει εδώ την κατηφόρα. Οι πολίτες τον εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους να αναλάβει, για να το πω απλά, την καυτή πατάτα, να κυβερνήσει σε μια χώρα σχεδόν κατεστραμμένη και δεμένη χειροπόδαρα από παντού.
Φίλες και φίλοι φάνηκε από την αρχή και από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ότι έχουμε την θέληση και επιχειρούμε να πρωτοτυπήσουμε τηρώντας τις δεσμεύσεις μας.
Θέλουμε και επιχειρούμε να κρατήσουμε το ηθικό και πολιτικό μας ανάστημα εκεί που το έχουν ούτως ή άλλως ορίσει για την Αριστερά, οι αγώνες που έχουν δώσει χιλιάδες άνθρωποι για δικαιοσύνη, ελευθερία και αξιοπρέπεια. Κι αυτές οι παρακαταθήκες, δίνουν τη δύναμη και το σθένος στην ελληνική κυβέρνηση να αναμετρηθεί με όλες τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης αλλά και της κατάστασης που παραλαμβάνουμε στη χώρα των 1,5 εκατομμυρίων ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους. Στη χώρα των 2,5 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, στη χώρα των λουκέτων, στη χώρα του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και της φύσης, στη χώρα των ανθρώπων που τους στερούνται δικαιώματα, επειδή κάποιοι, βάζουν την τσέπη του πλούτου πάνω από τους ανθρώπους. Και για να τα επιβάλλουν αυτά δεν δίστασαν να αντιμετωπίσουν με αυταρχικό και κατασταλτικό τρόπο την αγωνία που έτρωγε την κοινωνία. Να οδηγήσουν κόσμο στην αυτοκτονία, την απελπισία, την αναξιοπρέπεια. Αυτό ήταν κατάντια και ξεπεσμός. Σίγουρα οικονομικός και πολιτικός αλλά και ηθικός.
Ο δρόμος μας δεν είναι στρωμένος με κόκκινο χαλί αλλά το σχέδιο της κυβέρνησης είναι ρεαλιστικό στις παρούσες συνθήκες και είμαστε αποφασισμένοι και αποφασισμένες να το τηρήσουμε και να τιμήσουμε τον ελληνικό λαό που δεν φοβήθηκε, παρόλη την εκστρατεία τρομοκρατίας που είχε εξαπολυθεί.
Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η ανάκτηση της εργασίας, η θεσμική ανασυγκρότηση, όπως δεσμευτήκαμε προεκλογικά στο πρόγραμμά μας είναι η απάντηση στα προγράμματα που εφάρμοζαν οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές κυβερνήσεις. Η επούλωση δηλαδή των πληγών για να μπορέσουμε να σταθούμε όρθιοι και να επιχειρήσουμε την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας υπέρ της κοινωνίας και των εργαζόμενων, υπέρ του δημόσιου πλούτου μας και της δικαιοσύνης.
Η διαπραγμάτευση μόλις άρχισε με την υπογραφή της συγκεκριμένης συμφωνίας γέφυρα της 20ης Φεβρουαρίου και για ένα τετράμηνο. Από δω και πέρα η μάχη θα είναι μέρα με τη μέρα. Η συμφωνία ήταν το καλύτερο που μπορούσε να γίνει στη δεδομένη στιγμή και η ασάφειά της είναι κάτι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας. Προφανώς δεν είναι αυτό ακριβώς που θα θέλαμε αλλά είμαστε στην αρχή. Αμφισβητήθηκε για πρώτη φορά η προηγούμενη συμφωνία - μνημόνιο και γι’ αυτό έγιναν και τόσο σκληρές διαπραγματεύσεις και γι’ αυτό η κ. Μέρκελ δυσκολεύτηκε πολύ να πείσει τους βουλευτές της να την ψηφίσουν. Δεν ισχύει η προπαγάνδα ότι υπογράφηκε μνημόνιο διότι αν ήταν έτσι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα είχε γίνει ούτε κατά τη διάρκεια, ούτε και μετά το Eurogroup της 20ης Φλεβάρη. Για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση διεκδικεί δίκιο για το λαό της και το σταμάτημα της λιτότητας. Θα με ρωτήσετε ενδεχομένως: Αρκούν οι προσπάθειες και οι καλές προθέσεις της κυβέρνησης; Όχι δεν αρκούν. Πρέπει να καταφέρουμε να αναχαιτίσουμε την ανθρωπιστική κρίση και να αρχίσουμε να τραβάμε προς άλλη πορεία. Κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο μιας και είναι ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο απ’ αυτό των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη. Είναι όμως ένα σχέδιο που το αποδέχονται οι λαοί στην Ευρώπη και αυτό είναι ένα μεγάλο όπλο. Γι’ αυτό και η υποστήριξη του λαϊκού παράγοντα στη Ελλάδα και αλλού αλλά και η κινητοποίηση του είναι τεράστιας σημασίας για τη διαπραγμάτευση.
Οι πιέσεις είναι ασφυκτικές, για παράδειγμα η πολιτική που ακολουθεί η ΕΚΤ, πολύ περισσότερο απ’ ότι με την προηγούμενη κυβέρνηση ακριβώς γιατί δεν θέλουν να αλλάξει η πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη από την οποία κέρδισαν πάρα πολλά χρήματα. Και ειδικά η Γερμανία.
Ο γερμανικός παράγοντας θέλει να αξιολογήσει τη συμφωνία όπως τον συμφέρει, αλλά το δικό τους πρόγραμμα δεν πέτυχε πουθενά και κανείς δεν το αναγνωρίζει ως επιτυχημένο. Το σχέδιο τους είναι να καθυστερήσουμε για να μας αναγκάσουν να συμβιβαστούμε με τους δικούς τους όρους και υπό τα ασφυκτικά όρια της οικονομικής δυσπραγίας.
Όμως η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης, νομοσχέδιο που ήδη πέρασε από την αρμόδια επιτροπή της βουλής, για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με πρώτη κίνηση το νομοσχέδιο για την Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, και κατόπιν πρώτη κατοικία, επαναπροσλήψεις ανθρώπων που άδικα απολύθηκαν, 100 δόσεις για όσους χρωστούν και μέσα στο 2015 να αρχίσει με την σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού. Έτσι ώστε να είμαστε σε ισχυρότερη θέση στο τέλος του τετραμήνου για να πάμε παρακάτω με τον τρόπο που εμείς επιθυμούμε, δηλαδή καταρχήν χωρίς μνημόνια.
Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο οικονομικό, δεν είναι δηλαδή μόνο τα χρήματα που οι εταίροι δεν θέλουν να χάσουν, είναι κυρίως πολιτικό. Δηλαδή θέλουν να πάρουν πίσω αυτά τα χρήματα εφαρμόζοντας ένα συγκεκριμένο μοντέλο που λέει: φτηνή εργασία, παραγωγική διάλυση, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στρατιές ανέργων, ύφεση και υποταγή. Διότι έτσι εξασφαλίζεται η κερδοφορία τους και η επικράτησή τους. Μια άλλη κατεύθυνση για την Ευρώπη στον αντίποδα αυτής της πολιτικής που είναι το δικό μας σχέδιο, προφανώς και δεν θέλουν να την αφήσουν να λειτουργήσει γιατί θα είναι το άλλο παράδειγμα. Και θα προσπαθήσουν να την τσακίσουν με κάθε τρόπο για να μην θελήσουν να την μιμηθούν κι άλλοι στην Ευρώπη. Διότι το άλλο παράδειγμα και οι άλλες πολιτικές για την Ευρώπη χωρίς λιτότητα για τους λαούς, σημαίνει γι’ αυτούς ότι χάνουν και την εξουσία τους. Μόνο και μόνο η υποστήριξη που έλαβε η κυβέρνηση εδώ, από την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας αμέσως μετά τις εκλογές και ανεξάρτητα από το αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ ή όχι, ήταν κάτι πρωτοφανές που σήμανε την αρχή μιας μεγάλης αλλαγής γεγονός που τους ανησύχησε στην Ευρώπη πάρα πολύ. Αυτή ακριβώς την λαϊκή υποστήριξη θέλουν να χτυπήσουν και οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη αλλά και οι φιλικές τους δυνάμεις μέσα στην Ελλάδα, που μέχρι τις εκλογές δέχονταν αδιαμαρτύρητα όλα τα σχέδια της Ευρωπαϊκής ελίτ και της Γερμανικής κυβέρνησης.
Οι εκβιασμοί θα συνεχιστούν και οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες, αλλά αν θέλουμε να σηκώσουμε κεφάλι κάποια στιγμή, δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτή την προσπάθεια. Και δεν μιλάω μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για την κοινωνία, για όλους μας και όλες μας.
Χρειάζεται φίλοι και φίλες να επαναπροσδιορίσουμε ο καθένας και η καθεμιά ξεχωριστά το τι κάνουμε σε ατομικό επίπεδο τώρα που υπάρχει μια κυβέρνηση που είναι με την κοινωνία. Δεν αρκεί είτε να χειροκροτούμε την κυβέρνηση γιατί κάνει καλά πράγματα είτε να την σιχτιρίζουμε κουνώντας το δάχτυλο γιατί δεν κάνει αμέσως όλα όσα θα περιμέναμε. Χρειάζεται πιστεύω μια άλλη στάση απέναντι στα κοινά πράγματα που καθορίζουν τις ζωές μας, μια άλλη στάση που λέει ότι δεν περιμένω τον σωτήρα να με σώσει χωρίς να κάνω τίποτα. Αυτό με το οποίο γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν η στάση του ωχαδερφισμού, του προσωπικού βολέματος, του ρουσφετιού, των δανεικών, της διαφθοράς… και μέσα στην ίδια την κοινωνία. Γιατί ακόμα και το να καλλιεργώ τη γη προσπαθώντας να πάρω τις επιδοτήσεις με κόλπα ή να διεκδικώ επιδοτήσεις από την κτηνοτροφία χωρίς να έχω ζώα, το να βουλιάζω τους συνεταιρισμούς στα χρέη, το να θέλω μόνο να τη βολέψω, φαινόμενα που άνθισαν όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, δείχνουν πως η διαφθορά δεν ήταν μόνο στα πολιτικά επιτελεία αλλά και στην ίδια την κοινωνία. Φυσικά στα πολιτικά επιτελεία ήταν πολύ μεγαλύτερη. Μ’ αυτό θέλω να πω πως πρέπει ενεργά να συμμετέχουμε ο καθένας απ’ όπου μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα και να μην ανεχτούμε να επαναληφθεί τίποτε απ’ όλα αυτά. Και να πάρουμε την ευθύνη όλοι μας. Αν βλέπουμε για παράδειγμα πως η κυβέρνηση πάει να φτιάξει ένα δίκαιο φορολογικό νομοσχέδιο να στηρίξουμε την προσπάθεια, να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας αν έχουμε χρήματα και εφόσον κρίνουμε ότι δεν είναι άδικες. Διότι αν θέλουμε να συνεχίσουμε χωρίς μνημόνια και χωρίς δανεικά κάπως πρέπει να βρεθούν χρήματα. Φυσικά δεν εννοώ να πληρώσει πρώτα ο λαός που πάντα πληρώνει, αλλά πρέπει πρώτα να πληρώσουν αυτοί που έχουν, εννοώ όμως πως η συνείδησή μας πρέπει ν’ αλλάξει. Η πρώτη ευθύνη είναι της κυβέρνησης αλλά πολύ μεγάλη ευθύνη ανήκει και στην κοινωνία και σε όλους μας. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να εγγυηθεί ότι θα πετύχουμε την συνολική ευημερία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ο άλλος δρόμος είναι επιστροφή στο παλιό, και επιστροφή στις πολιτικές των μνημονίων όπου είναι σαφές το τι θα γίνει. Η φτώχεια θα απλωθεί, και οι λίγοι και πλούσιοι θα συνεχίσουν να κερδοφορούν στην υγεία των κορόιδων.
Υπάρχουν πολλοί που λένε, κάνοντας κριτική στην κυβέρνηση από τ’ αριστερά ότι δεν μας ξεχωρίζει τίποτα από την πολιτική των προηγούμενων. Νομίζω πως αυτή η κριτική είναι ανέξοδη και αδιέξοδη. Βρισκόμαστε κυριολεκτικά σε πόλεμο και δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τη μάχη λέγοντας πως δεν είναι ώριμη στιγμή και πως δεν γίνεται έτσι. Εμείς δεν υποστηρίζουμε ότι το πλαίσιο γύρω μας δεν είναι τρομερά ασφυκτικό και ελεγχόμενο από τους άλλους, υποστηρίζουμε όμως πως μπορούμε να ανοίξουμε τέτοιες ρωγμές που θα δημιουργήσουμε σοβαρούς τριγμούς στην πολιτική της λιτότητας στην ευρωζώνη. Και με την βοήθεια του λαού, που μπορεί με την παρέμβασή του τις ρωγμές να τις κάνει ρήγματα να είμαστε η αρχή για ένα πολύ διαφορετικό μέλλον. Φίλες και φίλοι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και που είναι πρώτο θέμα σε όλες τις συζητήσεις εντός και εκτός συνόρων, ακριβώς γιατί εμείς το κάναμε θέμα, είναι ιστορικής σημασίας για την χώρα μας και την Ευρώπη. Τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους αγρότες, τους απλούς ανθρώπους, τους ανθρώπους που ζουν από τη δουλειά τους το μόνο που τους συμφέρει είναι να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και όχι να επιστρέψουμε εκεί που ήμασταν πριν. Η κυβέρνηση θα κριθεί για το αν θα τα καταφέρει η όχι. Αλλά είναι τεράστιας σημασίας να βοηθήσουμε όλοι και όλες να τα καταφέρει''.
