''ΟΧΙ Στους Δανειστές! ΌΧΙ Στη Δραχμή''

Η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για τη διενέργεια δημοψηφίσματος ήταν μια απολύτως επιβεβλημένη ενέργεια απέναντι στους χωρίς προηγούμενο εκβιασμούς και την ολοένα κλιμακούμενη επιθετική στάση των δανειστών έναντι των συμφερόντων της χώρας μας και του λαού μας. Αδυσώπητα εχθρική στάση, που όχι μόνο δεν άφηνε κανένα περιθώριο έντιμου συμβιβασμού στην ελληνική πλευρά, αλλά πρόδιδε τις σαφείς προθέσεις της «σκληρής» πτέρυγας των δανειστών να προκαλέσουν την ασφυξία, τον εξευτελισμό και εν τέλει την ανατροπή της αριστερής ελληνικής κυβέρνησης. 

Το δημοψήφισμα ήταν μια αναγκαστική κίνηση πολιτικής διαφυγής σε ένα απολύτως εχθρικό περιβάλλον για την Ελλάδα, με εντελώς αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης, όπου το δίδυμο ΔΝΤ-Σόιμπλε είχε πάρει το «πάνω χέρι» στην ελληνική υπόθεση, δυναμιτίζοντας ακόμη κι αυτό το εξόχως συμβιβαστικό κείμενο των 47 σελίδων που κατέθεσε η Κυβέρνηση, εξαντλώντας κάθε περιθώριο υποχωρήσεων χάριν της επίτευξης συμφωνίας.

Τα διακυβεύματα του δημοψηφίσματος οφείλουν να γίνουν απλά και σαφή, ώστε οι έλληνες πολίτες να οδηγηθούν στις κάλπες έχοντας πλήρη επίγνωση των συνεπειών της εκλογικής τους συμπεριφοράς. Κατ’ αρχάς, πρέπει να τονιστεί ότι η αναγγελία δημοψηφίσματος δεν μπορεί επ’ ουδενί να θέσει εν αμφιβόλω την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, όσο και αν πασχίζουν οι δανειστές με κάθε μέσο να πείσουν για το αντίθετο, στο πλαίσιο του άτυπου «οικονομικού πολέμου» που κήρυξαν εναντίον μας. 

Η αδιατάρακτη θέση και πορεία μας στην Ευρώπη αποτελεί αδιαπραγμάτευτη αξία στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Οι ευρωπαϊκές αξίες της αλληλεγγύης, της ισότιμης ανάπτυξης και του κοινωνικού κεκτημένου, είναι συστατικά στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας. Κανείς δεν διανοείται να αμφισβητήσει τη συμμετοχή της χώρας μας στον ευρωπαϊκό πυρήνα, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ’ αυτόν. Με αυτές τις αξίες οικοδομήθηκε η Ευρώπη της Δημοκρατίας, όπου καμιά διαδικασία που αποσκοπεί στην ελεύθερη έκφραση της λαϊκής βούλησης δεν μπορεί να ενοχοποιείται ή να δίνει λαβή σε εκβιασμούς, απειλές και απροκάλυπτες παρεμβάσεις προληπτικού ή τιμωρητικού χαρακτήρα.

Στο πλαίσιο αυτό, ΟΧΙ στο δημοψήφισμα σημαίνει ένα ηχηρό ΝΑΙ στην Ευρώπη και το Ευρώ. Ισοδυναμεί με ένα ισχυρό όπλο σε μια εν εξελίξει διαπραγμάτευση απέναντι στις σκληρές ταξικές πολιτικές λιτότητας που εκπορεύονται από το ΔΝΤ και τους ακραίους συντηρητικούς ευρωπαϊκούς κύκλους. Σημαίνει την τελευταία μας ευκαιρία και δυνατότητα να διεκδικήσουμε τη συμμετοχή μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι με όρους ισοτιμίας, αξιοπρέπειας και αναπτυξιακής προοπτικής. Το ΟΧΙ σημαίνει παράλληλα το σεβασμό της πρόσφατης λαϊκής εντολής για αναζήτηση δίκαιης και βιώσιμης λύσης εντός του πλαισίου της Ευρωζώνης. Σηματοδοτεί την ύστατη εθνική μας προσπάθεια για να εγγυηθούμε την πορεία της Ελλάδας στο σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης με όρους ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής.

Το ΝΑΙ από την πλευρά του σηματοδοτεί τη βεβαιότητα ενός νέου σκληρότερου Μνημονίου, που θα αναπαράγει το φαύλο κύκλο της λιτότητας, χωρίς καμία ορατή αναπτυξιακή διέξοδο, την ίδια στιγμή  που θα εγκαινιάζει ένα νέο κύκλο πολιτικής αβεβαιότητας με την παραίτηση της πρόσφατα εκλεγμένης αριστερής Κυβέρνησης. Το ΝΑΙ σημαίνει την επιστροφή  στη λογική του μαρασμού της παραγωγικής μας βάσης, της ακύρωσης της αναπτυξιακής μας επανεκκίνησης και της αποδοχής του αργού θανάτου της κοινωνίας. 

Το ΟΧΙ, επίσης, δεν αφήνει καμία χαραμάδα επιστροφής στη δραχμή. Η παραμονή μας στο ευρώ αποτελεί αδιαπραγμάτευτο εθνικό και κοινωνικό κεκτημένο που δεν θα επιτρέψουν ποτέ οι Έλληνες πολίτες να τεθεί σε διακινδύνευση. Ποτέ και από καμία Κυβέρνηση.

Το ΟΧΙ είναι μόνον το έσχατο εργαλείο πίεσης και πειθούς για να ανατραπούν οι ευρωπαϊκοί και διεθνείς συσχετισμοί που θέλουν την Ελλάδα στο περιθώριο της Ευρωζώνης. Δεν είναι το όχημα για την απομόνωση της χώρας στη φτωχή βαλκανική της μοίρα, όπως ανενδοίαστα προπαγανδίζουν οι συντηρητικοί κύκλοι, αξιοποιώντας ΑΤΜ, ΜΜΕ και οίκους αξιολόγησης. Είναι η τελευταία χαραμάδα ελπίδας σε ένα μέλλον που προμηνύεται ζοφερό. 

Ένα ΟΧΙ θα έλυνε όμως όλα τα προβλήματα; Ασφαλώς και όχι. Κατ' αρχήν, κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι θα επηρεάσει ακαριαία τους αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης και ότι δεν θα ενθαρρύνει ακόμα πιο επιθετικά και τιμωρητικά αντίποινα εκ μέρους των δανειστών. Όπως ορθά επισημαίνει ο Στέλιος Κούλογλου «πολλοί θα επιχειρήσουν να χρεώσουν στην Αριστερά την οικονομική και κοινωνική αποσταθεροποίηση για να την εξαφανίσουν για δεκαετίες από τον πολιτικό χάρτη». Επειδή όμως η Αριστερά δεν υπάρχει χάριν του εαυτού της, αλλά για να υπηρετεί το συμφέρον της κοινωνίας, έχει χρέος να παραμείνει ζωντανή ως η κύρια πολιτική δύναμη που μπορεί να αναλάβει σήμερα την ευθύνη της ανασυγκρότησης της πατρίδας μας, εμπνέοντας μια νέα συλλογική προσπάθεια εθνικής ανασύνταξης βάσει ενός ρεαλιστικού και υλοποιήσιμου σχεδίου ανασυγκρότησης και προοδευτικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.

Για να επιβιώσει η Κυβέρνηση πρέπει πάση θυσία να αποφύγει κάθε κίνηση που θα προετοιμάζει το έδαφος και θα προσφέρει τα όπλα για την ανατροπή της. Μόνο ζωντανή μπορεί να είναι χρήσιμη για τον τόπο υπηρετώντας ένα Σχέδιο Προοδευτικής Ανασυγκρότησης. Αν η ύστατη πρωτοβουλία Γιούνκερ για συμβιβαστική λύση αποτυπώνει και μια ορθολογική αναδίπλωση των δανειστών για την άρση του αδιεξόδου, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία, προκειμένου να επαναφέρουμε τις προτάσεις των 47 σελίδων και να επιτευχθεί συμφωνία. Ακόμη κι έτσι, η αναγγελία του δημοψηφίσματος θα έχει πετύχει πολιτικά το στόχο της προς όφελος της πατρίδας μας.