των όμορων του 15ου Γυμνασίου περιοχών, o εκπολιστιστικός σύλλογος Νέας Πολιτείας "οι Αμυγδαλιές" διατυπώνει προβληματισμούς, απορίες και προτάσεις, τις οποίες έχει κοινοποιήσει ήδη στους συλλόγους γονέων των τριών δηματικών σχολείων της περιοχής. Στο κείμενο της διοίκησης του συλλόγου αναφέρονται τα εξής:
Είναι πάγια θέση και αγώνας μας η λειτουργία Λυκείου στη περιοχή μας για την κάλυψη των αναγκών των ολοένα και αυξανόμενων μαθητών μας. Η ήδη ιδρυμένες Λυκειακές τάξεις του 15ου Γυμνασίου ως πρώτο βήμα για την ίδρυση Λυκείου, γνωρίζετε πως έχουν ήδη λειτουργήσει και η αναστολή λειτουργίας τους και η ανατροπή τόσων και τόσο προσεκτικών σχεδιασμών, προκλήθηκε από καθυστέρηση της παράδοσης του νέου κτηρίου λόγω διακοπτόμενης χρηματοδότησης του έργου. Από το 2005 ο συντονισμένος προγραμματισμός όλων των Συλλογικών φορέων της περιοχής, ήταν τέτοιος που να προβλέπει κατασκευή ενός κτηρίου που να χρησιμοποιηθεί και για Γυμνάσιο και για Λύκειο. Αυτό το κτήριο μελετήθηκε ,αυτό σχεδιάστηκε , αυτό κατασκευάστηκε.
Με βάση τα αριθμητικά δεδομένα των φοιτούντων μαθητών στα 42ο και 44ο Δημοτικά Σχολεία προκύπτει ότι το παρόν κτήριο –έτσι όπως, και για τον λόγο πού, - μελετήθηκε σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε, καλύπτει τις μελλοντικές ανάγκες Γυμνασίου –Λυκείου και για τα δυο Σχολεία:
Πιστεύουμε και τονίζουμε πως ένα τέτοιο βιώσιμο Λύκειο είναι πια άμεσα υλοποιήσιμο. Ζητούμε τον άμεσο προγραμματισμό σας για την επαναλειτουργία των Λυκειακών τάξεων του 15ου Γυμνασίου, τον ερχόμενο κιόλας Σεπτέμβρη, και την μέριμνά για την επάνδρωση αυτών, με αντίστοιχης βαθμίδας και εμπειρίας εκπαιδευτικό δυναμικό.
Από την περασμένη χρονιά και με την έναρξη λειτουργίας του 15ου Γυμνασίου στο νέο του κτήριο, δρομολογήθηκε η μεταφορά μέρους των μαθητών που αποφοιτούσαν από το 17ο Δημοτικό Σχολείο, στο 15ο Γυμνάσιο, λόγω της γειτνίασης τους προς αυτό. Κάτι που τότε θεωρήθηκε αποδεκτό, κάτι που έγινε και εξακολουθεί να είναι αποδεκτό. Ορίστηκε προς τούτο, ως όριο μια οδός όχι παράλληλη στα όρια γειτνίασης προς το 15ο Γυμνάσιο –όπως θα περίμενε κανείς να υπαγορεύει το κριτήριο της γειτνίασης - αλλά κάθετος προς αυτά. Αυτό ήταν κάτι ενδεικτικό της προσχηματικής φύσης του επιχειρήματος γειτνίασης, που σίγουρα δεν διέφυγε της προσοχής των μελών του 15ου Γυμνασίου αλλά - μέσα στην δίνη των τότε εξελίξεων και του τότε αγώνα να υπερασπιστούμε το κτήριο από ενδεχόμενη χρήση του για άλλους σκοπούς - αποδεικνύεται εκ των υστέρων ότι δεν αξιολογήθηκε επαρκώς.
Ακόμα και με αυτή την διευθέτηση ή/και την προσαρμογή των ορίων σε παράλληλη διάταξη, ένα βιώσιμο Λύκειο θα μπορούσε να είναι εφικτό.
Με την παρούσα πρότασή της, η Διεύθυνση αντιστοιχίζει το σύνολο του μαθητικού δυναμικού του 17ου Δημοτικού Σχολείου στο 15ο Γυμνάσιο και εξαιρεί μια περιοχή του 44ου Δημοτικού που δρομολογείται προς το 13ο Γυμνάσιο προφανώς και πάλι για λόγους “γειτνίασης.”
Και επί αυτής και μόνο της πρότασης καλέστηκαν οι Σύλλογοι Γονέων να καταθέσουν τις απόψεις τους. Και σε αυτό πια το σημείο πέρα από τις προστριβές ανάμεσα σε αντικρουόμενες απόψεις και επιθυμίες Γονέων και ομάδων αυτών, αρχίζει από όλο και περισσότερες φωνές να διατυπώνονται ερωτήματα:
Δεν είναι εμφανής η μεθοδολογία της ήπιας προσαρμογής που εφαρμόζεται; Δεν είναι πια εμφανές ότι όπως κομμάτι κομμάτι προσαρτήθηκε το 17ο Δημοτικό στο 15ο Γυμνάσιο, έτσι θα επιχειρηθεί κομμάτι κομμάτι να αποκοπεί το 44ο Δημοτικό από το 15ο Γυμνάσιο; Κατά πόσο εξασφαλίζεται το μέλλον των υπολοίπων παιδιών του 44ου , αν στο εξαιρούμενο μέρος του 44ου Δημοτικού Σχολείου δοθεί φέτος δυνατότητα επιλογής στο ποιο από τα πλησιέστερα Γυμνάσια θα πάνε; θα ισχύσει αυτό και για τις επόμενες χρονιές;
Δεν είναι εμφανές ότι με την μετακίνηση του 17ου Δημοτικού η αποδυνάμωση του 9ου Γυμνάσιου δημιουργεί ζήτημα λειτουργίας του; Ότι στον χορό των συγχωνεύσεων υπάρχει βάσιμος κίνδυνος να συγχωνευτεί (να υποθέσουμε με το 5ο; με το 13ο ;) αλλά το κτήριο του να το χρησιμοποιήσει το συστεγαζόμενο 7ο Λύκειο; Και τότε οι μαθητές που τώρα πήγαιναν εκεί Γυμνάσιο που θα πάνε; Και αυτοί στο 15ο ; Μα πόσο βάθος θα έχει πια αυτό το όριο γειτνίασης;
Δεν είναι εμφανές ότι η πρόταση αυτή δημιουργεί μαθητές που εξακολουθούν να έχουν ακέραιες τις επιλογές τους, διαθέτοντας και διατηρώντας ολοκληρωμένη κάλυψη των εκπαιδευτικών τους αναγκών σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, αλλά και μαθητές που εξακολουθούν να βρίσκονται – όταν φτάσουν στο Λύκειο- στην διάθεση της όποιας τότε συμφέρουσας κατάτμησης και πρόσφορου διασκορπισμού;
Δεν είναι εμφανές ότι όλοι οι μαθητές διασχίζουν κάποιο δρόμο για να πάνε στο Γυμνάσιο τους; Δεν υπάρχουν παιδιά που διασχίζουν την Τσιτσάνη, την Θεοδωρακοπούλου, την Καρδίτσης, την Ηρώων Πολυτεχνείου, την Λαγού, την Αεροδρομίου, την Σωκράτους και τόσες άλλες; Πως ένας δρόμος γίνεται κριτήριο και ορίζει την κατανομή μιας περιοχής, καταστρέφοντας τους μελλοντικούς σχεδιασμούς ετών, δημιουργώντας την αρχή ενός ντόμινο προβλημάτων ενώ το αντίστοιχο κριτήριο δεν εφαρμόζεται πουθενά αλλού;
Δεν είναι εμφανές ότι ο Σύλλογος Γονέων ενός Δημοτικού με τα αντίστοιχα κριτήρια της σχετικής ηλικίας και αναγκών, θα επικεντρωθεί επί του άμεσου ενδιαφέροντος θέματος της πορείας προς το Γυμνάσιο; Δεν είναι εμφανές ότι ο Σύλλογος Γονέων ενός Γυμνάσιου θα τοποθετηθεί με τα της σχετικής ηλικίας και αναγκών κριτήρια, στο αμέσου ενδιαφέροντος θέμα, της πορείας προς το Λύκειο; Και δεν είναι εμφανές ότι έτσι, κάπου εκεί ανάμεσα στους γονείς Δημοτικού και Γυμνασίου θα χαθεί η ολική εικόνα και θα επιτευχτεί η αποσπασματική αντιμετώπιση του θέματος;
Δεν είναι τελικά εμφανές ότι η πρόταση αυτή αντίκειται στην λειτουργία ενός Λυκείου; Διότι λαμβάνοντας υπόψη τα αριθμητικά δεδομένα του μαθητικού πληθυσμού των Δημοτικών Σχολείων 42ο, 44ο ,και 17ο που προτείνονται να τροφοδοτούν το 15ο Γυμνάσιο, προκύπτει πως η λειτουργία ενός μακροπρόθεσμα γιγαντόμορφου Γυμνασίου είναι μεν δυνατή αλλά σε βάθος χρόνου ακόμα και με 31 μαθητές ανά τμήμα είναι εμφανής η ανεπάρκεια των υπαρχουσών υποδομών στο να υποστηρίξουν την λειτουργία του Λυκείου.
Αφού λοιπόν με την πρόταση αυτή δεν υποστηρίζεται η λειτουργία του Λυκείου, ποια άλλη λύση θα εφαρμοστεί τότε, από το να μοιραστούν και πάλι τα παιδιά αυτά , πίσω στο 7ο Λύκειο κάποια, στο 3ο Λύκειο κάποια άλλα και στο 12ο Λύκειο τα υπόλοιπα; Και ποιος έχει απορία για το ποια παιδιά, ποιών Δημοτικών θα πάνε που; Και ποιος έχει αμφιβολία στο ότι ο εγκάρσιος τώρα, διαχωρισμός για το Γυμνάσιο, θα γίνει τότε κάθετος, διαγώνιος ή τεθλασμένος για το Λύκειο;.
Πόσο αισιόδοξοι θα πρέπει να είμαστε, ώστε να πιστέψουμε , ότι στην επομένη τριετία θα γίνει -εν μέσω της σημερινής κατάστασης - εφικτό το να κατασκευαστεί το νέο κτήριο, που οι αριθμοί αποδεικνύουν ότι χρειάζεται, χωρίς έστω μια ένδειξη των εμπλεκομένων μερών για την απόφασή τους να υλοποιήσουν κάτι τέτοιο;
Η αποδοχή μιας τέτοιας πρότασης, χωρίς να συνοδεύεται από την απάντηση στο ερώτημα “που θα πάνε αυτά τα παιδιά στο Λύκειο”, αποτελεί την ταφόπλακα στην άμεση και ορατή δυνατότητα λειτουργίας Λυκείου στην περιοχή μας.
Διατηρώντας με συνέπεια τον στόχο μας, θα ήμασταν σε θέση να αποδεχτούμε ή να συναινέσουμε ή έστω να τοποθετηθούμε σε διορθωτικές μεταβολές (παράλληλα όρια γειτνίασης) της υφιστάμενης κατάστασης εάν είναι δεδομένο ότι δεν αντιτίθεται στην λειτουργία του Λυκείου.
Έτσι λοιπόν, χωρίς να είναι γνωστές οι προθέσεις, οι σχεδιασμοί και οι δυνατότητες των αρμοδίων και εμπλεκομένων υπηρεσιών δεν μπορούμε να τοποθετηθούμε πόσο μάλλον να συμφωνήσουμε ή/και να αποδεχτούμε μια πρόταση που σε βάθος χρόνου εξακολουθεί να αφήνει τους μαθητές μας, εκπαιδευτικούς μετανάστες και υποκείμενους σε διαρκείς κατατμήσεις και διαχωρισμούς.
Είναι πιστεύουμε αυταπόδεικτη η ανάγκη λειτουργίας Λυκείου στην περιοχή σαν πρώτο βήμα και πρέπει να καταστεί σαφές σε όλες τις συναρμόδιες υπηρεσίες ότι είναι αναγκαίο να βρεθεί ή να κατασκευαστεί κτήριο για την κάλυψη των Λυκειακών αναγκών, αυτής και τότε της ευρύτερης περιοχής.
