Βασίλης Μαγγίνας.
Σύμφωνα με το agriniopress.gr, ο 66χρονος πολίτικος από τον Αστακό, επρόκειτο να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στη χολή και , κατά πληροφορίες, μετά από επιπλοκή, βρήκε τον θάνατο, από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
Ο πρώην υπουργός και επί σειρά ετών βουλευτής της ΝΔ κατέληξε στο νοσοκομείο Αρεταίειο, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα.
Ο Βασίλης Μαγγίνας καταγόταν από τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, αλλά γεννήθηκε το 1949 στην Αθήνα και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών.
Τον Αύγουστο του 1974, υπήρξε ειδικός συνεργάτης στο υπουργείο Προεδρίας.
Το 1975, ανέλαβε τη διεύθυνση του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της ελληνικής πρεσβείας στο Βελιγράδι. Την εποχή της Διαβαλκανικής Συνεργασίας κάλυψε τις πρώτες επίσημες επισκέψεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή στα Βαλκάνια.
Τον Ιούλιο του 1976, με την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ανέλαβε την οργάνωση των Υπηρεσιών Τύπου της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας (ΜΕΑ) στις Βρυξέλλες.
Τον Αύγουστο του 1977, διορίστηκε γενικός διευθυντής στον ΟΓΑ, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 1981.
Πήρε μέρος στη Β΄και Γ΄ Διαβαλκανική Διάσκεψη Τουρισμού και στη 16η και 17η Σύνοδο της Μικτής Ελληνογιουγκοσλαβικής Επιτροπής.
Από το 1979 έως το 1980, ήταν μέλος της Ομάδας Εργασίας του ΚΕΠΕ στα πλαίσια του προγράμματος Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Τον Μάιο του 1979, εξελέγη μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΝΔ, κατά τη διάρκεια του Α΄Συνεδρίου του κόμματος στη Χαλκιδική.
Τον Φεβρουάριο του 1982, εξελέγη μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΝΔ.
Τον Σεπτέμβριο του 1985, μαζί με 11 βουλευτές της ΝΔ ακολούθησε τον Κωστή Στεφανόπουλο στην ίδρυση της Δημοκρατικής Ανανέωσης (ΔΗΑΝΑ) και διετέλεσε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και Εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος.
Την ίδια χρονιά, εξέδωσε το βιβλίο «Υπαρκτός κίνδυνος».
Στις 10 Οκτωβρίου 1989 επανεντάχθηκε στη ΝΔ. Στις εκλογές του ίδιου χρόνου ήταν υποψήφιος βουλευτής του κόμματος στην Α΄Αθήνας και στις εκλογές του Απριλίου του 1990 ήταν υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας. Τον Δεκέμβριο του 1991 διορίστηκε γενικός γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών και τον Αύγουστο του 1992 κυβερνητικός εκπρόσωπος, θέσεις στις οποίες παρέμεινε έως τον Σεπτέμβριο του 1993.
Τον Οκτώβριο του 1993 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ.
Στις 24 Νοεμβρίου 1994 εξελέγη πρόεδρος της Ομάδας Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (ΟΚΕ) της ΝΔ για θέματα σχετικά με τον Τύπο και τα ΜΜΕ, θέση στην οποία επανεξελέγη το 1995.
Από τις αρχές του Ιανουαρίου του 1995 έως τον Απρίλιο του 1996, οπότε με απόφαση του αρχηγού της ΝΔ Μιλτιάδη Έβερτ αντικαταστάθηκε από τον Προκόπη Παυλόπουλο, διετέλεσε εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος.
Τον Ιανουάριο του 1997 εξελέγη αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Τον Οκτώβριο του 1997 εξελέγη πρόεδρος της Ομάδας Κοινοβουλευτικού Ελέγχου της ΝΔ για θέματα σχετικά με το υπουργείο Εξωτερικών και επανεξελέγη το 1998.
Τον Απρίλιο του 2004 εξελέγη πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής και με την ιδιότητα αυτή, συμμετείχε στις Κοινοβουλευτικές Συνελεύσεις του ΝΑΤΟ ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.
Τον Φεβρουάριο του 2006 ορίστηκε από τον πρωθυπουργό και πρόεδρο της ΝΔ, Κώστα Καραμανλή, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, θέση στην οποία παρέμεινε έως το τέλος Απριλίου του 2007, οπότε ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα, ως υπουργός Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας, αντικαθιστώντας τον παραιτηθέντα Σάββα Τσιτουρίδη.
Στις 15 Δεκεμβρίου 2007 μετά από συνεχόμενα δημοσιεύματα εφημερίδων εις βάρος του για εργασιακές και πολεοδομικές παρατυπίες, υπέβαλε την παραίτησή του στον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο οποίος την έκανε αποδεκτή.
Διετέλεσε υπουργός Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας από τις 30/04/2007 έως τις 19/09/2007 και υπουργός Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας από τις 19/09/2007 έως τις 17/12/2007.
Παντρεύτηκε την Κατερίνη Παπαδάκη και απέκτησαν μία κόρη.