τη θητεία αυτής της καταστροφικής κυβέρνησης και ο συντομότερος δρόμος για να το πετύχει είναι να μπλοκάρει την συναινετική εκλογή προέδρου Δημοκρατίας από τη σημερινή Βουλή – αλλιώς ζήσε Μάη μου, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει το 2016. Για να το πετύχει όμως αυτό χρειάζεται να στηρίξουν αυτή τη στρατηγική βουλευτές από τη ΔΗΜΑΡ – οι περισσότεροι έστω, γιατί όλοι δεν φαίνεται να είναι δυνατό – και από τους ανεξάρτητους, πολλοί εκ των οποίων προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Για να το πράξουν όμως πρέπει και ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει μια κίνηση καλής θέλησης, δηλαδή να τους καλέσει σε κοινή πορεία – γιατί όχι και στα ψηφοδέλτιά του στις επόμενες εκλογές. Διαφορετικά γιατί να επιλέξουν να διαλύσουν τη σημερινή Βουλή και άρα να τερματίσουν και τη δική τους κοινοβουλευτική διαδρομή, εάν είναι να πάνε σπίτια τους την επόμενη ημέρα;
Έτσι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε το πρώτο βήμα: Θέλουμε να συγκροτήσουμε μία μεγάλη, προοδευτική, πατριωτική δημοκρατική, ριζοσπαστική συμμαχία ανατροπής της σημερινής κατάστασης και ανεξάρτητα από το τι επιλογές έκανε ο κάθε βουλευτής έως τώρα, είναι ευπρόσδεκτος στη συμμαχία αυτή, εάν στην προεδρική εκλογή επιλέξει να στείλει τη μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου σπίτι της. «Δεν κρατάμε μητρώο» είπε χαρακτηριστικά, για τους πιθανούς αυριανούς συμμάχους του κόμματός του. Και επιπλέον προσπάθησε να απαντήσει, όσο γίνεται πιο σκληρά και κατηγορηματικά, καθώς θεώρησε ότι τον αφορά και προσωπικά, στην κατηγορία ότι εάν συμμαχήσει με κεντροαριστερούς και πρώην πασόκους, που ευθύνονται κάπως για την έλευση και την εφαρμογή μνημονίων, είναι σαν να παραδίδει το κόμμα και τον αγώνα της αριστεράς, όπως έγινε με τη Βάρκιζα: «να τελειώνει η πλάκα, δεν θα ανεχθώ να λένε ότι το σχέδιο είναι να πάμε σε νέες Βάρκιζες» διαμήνυσε προς κάθε πλευρά.
Με τη στρατηγική αυτή δεν συμφωνούν όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο στην ψηφοφορία που έγινε στην κεντρική επιτροπή για το πώς θα πάει τη δουλειά ο ΣΥΡΙΖΑ η δική του άποψη – εισήγηση εγκρίθηκε με καθαρή πλειοψηφία. Η αριστερή πτέρυγα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, κατέθεσε τροπολογία ζητώντας να μην υπάρξουν συνεργασίες με Δημαρίτες και πρώην Πασόκους, γιατί τέτοιους είδους συμμαχίες θα θολώσουν το ριζοσπαστικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ και έλαβε 59 ψήφους υπέρ, ενώ 84 μέλη της κεντρικής επιτροπής την καταψήφισαν (με 4 λευκά και 7 αποχές). Ισχυρός ο αντίλογος δηλαδή, αλλά μέχρις εκεί. Ο κ. Τσίπρας πήρε το πράσινο φως για να κάνει επαφές με βουλευτές και στελέχη από το χώρο της κεντροαριστεράς, να αναζητήσει τρόπους και σχήματα συμμαχικών δράσεων και να διαπραγματευτεί μαζί τους για την επόμενη ημέρα: Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ με το 27% στις ευρωεκλογές θέλει, όχι απλά να κερδίσει τις εθνικές εκλογές, αλλά και να κατακτήσει την αυτοδυναμία, ώστε να μην αναγκαστεί να συνεργαστεί αύριο με το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου για να υπάρξει κυβέρνηση στον τόπο, οφείλει από τώρα να ανοιχτεί προς την κεντροαριστερά, όπου υπάρχουν πολλές δυνάμεις – σε αντίθεση με τα αριστερά του, όπου δεν φαίνεται να υπάρχει άλλο εκλογικό ψαχνό.
Η αριστερή πλατφόρμα βέβαια υποστηρίζει ότι σε συνθήκες εθνικών εκλογών το 27% γίνεται εύκολα 30% και 32%, οπότε εάν επαναληφθούν – όπως και το 2012 – οι εκλογές με διακύβευμα την ανάδειξη βιώσιμης κυβερνητικής λύσης τότε η αυτοδυναμία μπορεί να κατακτηθεί χωρίς να γίνουν συμμαχίες με κεντροαριστερούς, που μπορεί να οδηγήσουν σε συμβιβασμούς και αναδιπλώσεις στις πολιτικές ρήξεων που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Και επιπλέον ότι εάν είναι να νερώσει το κρασί του ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να πετύχει γρήγορα και με αφορμή την προεδρική εκλογή, καλύτερα να περιμένει λίγο ακόμα. Άσε, λένε, που εάν υπάρξει κοινωνικός ξεσηκωμός από το φθινόπωρο για τις κυβερνητικές πολιτικές και τα νέα μέτρα, οι κεντροαριστεροί βουλευτές από μόνοι τους θα αρνηθούν να ψηφίσουν για πρόεδρο Δημοκρατίας.
Πρόκειται δηλαδή για δύο αντιλήψεις που συγκρούονται διαρκώς εντός του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υπερίσχυσε σε αυτή τη φάση η πρώτη, της ηγετικής ομάδας και του Αλέξη Τσίπρα και όχι της αριστερής πτέρυγας.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στα σημερινά του επίπεδα με τα ανοίγματα που έγιναν το '10 και προσφάτως στις ευρωεκλογές και απέρριψε με κατηγορηματικό τρόπο ότι τα στελέχη που ανταποκρίθηκαν σε αυτές τις διαδικασίες ήταν «ρετάλια».
Δεν υπάρχει καμία πρόθεση να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κεντροαριστερά, αλλά αν πάνε όλοι στην ομπρέλα του Σαμαρά, θα είμαστε ευχαριστημένοι; Χρειαζόμαστε προωθητικούς συμβιβασμούς και αριστερό πολυσυλλεκτισμό».
Την άποψη της αριστερής πτέρυγας κωδικοποίησε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης:
«Και όταν ήμασταν στο 4% μας έλεγαν ότι πιάσαμε ταβάνι και τώρα στο 27% η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μας λένε, "αν δεν κάνουμε ανοίγματα και δεν συναντηθούμε με την κεντροαριστερά, δεν σπάει το ταβάνι". Είναι λάθος, ενισχύει την αναξιοπιστία μας και μας απομονώνει από τα πλατιά εργατικά και λαϊκά στρώματα. Χρειαζόμαστε περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση, όχι στρογγυλέματα στις θέσεις μας».
Πηγή: protothema.gr
