Κάπως έτσι καταφέρνουμε να μην μένουμε ικανοποιημένοι από την εικόνα μας που θα έπρεπε να είναι διαφορετική. Θα περίμενε μάλιστα κάποιος μια τέτοια αίσθηση να αντιπροσωπεύει περισσότερο ανθρώπους που όντως αντιμετωπίζουν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα στην εμφάνισή τους. Το εντυπωσιακό είναι πως τις περισσότερες φορές όσοι δεν τα έχουν βρεί ακόμη με τον εαυτό τους είναι κυρίως εκείνοι- άντρες και γυναίκες- που άνετα θα μπορούσαν να περιγραφούν από άλλους ως όμορφοι.
Τι γίνεται όμως και συμβαίνει κάτι τέτοιο; Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξη ενός τέτοιου φαινομένου; Σε όλους τους ανθρώπους υπάρχει ένα μίνιμουμ άγχους για την εμφάνισή τους, το οποίο προκύπτει είτε από εσωτερικές διεργασίες είτε από κοινωνικές επιταγές ταύτισης με πρότυπα. Το αν θα καταλήξουμε όμως να μας αρέσει ο εαυτός μας ή όχι δεν έχει τόσο να κάνει με το αν είμαστε αντικειμενικά όμορφοι ή άσχημοι, αλλά με το τι έχει διαμορφωθεί μέσα μας από την παιδική μας ηλικία ακόμα. Τα αρνητικά σχόλια όλων των ειδών, παρατηρήσεις, βλέμματα από όλες τις πηγές καταγράφονται και παγιώνουν μία πεποίθηση -που πιθανώς ήδη έχουμε- ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Όσο πιο πολλά βιώματα έχουμε που συνηγορούν υπέρ του ότι δεν «πρέπει» να μας αρέσει η εμφάνισή μας, τόσο πιο πολύ παγιώνεται μία τέτοια αντίληψη μέσα μας. Οτιδήποτε βιώνουμε στο σήμερα έχει τις ρίζες του στο παρελθόν. Όσον αφορά, λοιπόν, στο κατά πόσο μας αρέσει ο εαυτός μας σήμερα πολύ μεγάλο ρόλο παίζει το βλέμμα της μητέρας μας όταν ήμασταν μωρά. Άλλωστε, αυτή μας δίνει την ασφάλεια και το συναίσθημα ότι αξίζουμε να μας αγαπήσουν. Η αποδοχή από τη μητέρα σχετίζεται με την αποδοχή της όλης μας ύπαρξης και από εμάς τους ίδιους. Συνάμα με όλα τα παραπάνω, η άποψή μας για την ομορφιά τα τελευταία χρόνια έχει διαστρεβλωθεί εξαιτίας των προτύπων που προβάλλουν τα Μ.Μ.Ε., που είναι απαιτητικά και προωθούν μία αψεγάδιαστη εικόνα γυναικών, αλλά και ανδρών: Αν την αποκτήσουμε θα είμαστε τέλειοι, επιθυμητοί, επιτυχημένοι, ευτυχισμένοι, θα έχουμε περισσότερες ευκαιρίες, θα μας αρέσει ο εαυτός μας και δεν θα χρειαστεί να «δουλέψουμε» περισσότερο μαζί του. Αποτυγχάνοντας στην προσπάθειά μας να την επιτύχουμε ή κάνοντας τις συγκρίσεις, συνειδητοποιούμε ότι υστερούμε και έτσι γινόμαστε δυστυχισμένοι.
Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, όπου εστιάζουμε στα αρνητικά σχόλια και προσπερνάμε τα θετικά, ακόμα κι αν τα δεύτερα είναι περισσότερα από τα πρώτα. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν δύσμορφοι άνθρωποι που επειδή τα πάνε καλά μέσα τους δεν δίνουν μεγάλη σημασία στο πρόβλημά τους. Το θέμα λοιπόν είναι πως θα σταματήσουμε και θα καταφέρουμε να βγούμε από αυτόν τον κύκλο.
Καταρχάς, χρειάζεται να θέσουμε στον εαυτό μας ένα βασικό ερώτημα: Είναι δυνατόν να μην μου αρέσει τίποτα επάνω μου; Η εμφάνισή μου είναι όντως χάλια; Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αρχίσουμε σταδιακά να βλέπουμε και τα πλεονεκτήματα που έχουμε. Γιατί δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να μην έχουμε. Και αφού τα αναγνωρίσουμε, να εστιάσουμε σε αυτά. Τα θετικά άλλωστε είναι εκείνα που μας βοηθούν στο να έχουμε καλή αίσθηση του εαυτού μας. Από εκεί και έπειτα είναι καλό να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο προσπαθούμε να αλλάξουμε τα αρνητικά και για ποιο λόγο δεν μας αρέσουν. Είναι πραγματικά τόσο άσχημα όσο τα βλέπουμε; Και πόσο τελικά επηρεάζουν τη ζωή μας; Αν ήταν διαφορετικά , θα ήμασταν περισσότερο ευτυχισμένοι; Στις ερωτήσεις αυτές οι απαντήσεις είναι συνήθως ίδιες και καταλήγουν σε ένα μεγαλόφωνο « όχι».
Εάν όλη την ώρα νιώθουμε δυσαρέσκεια για το πώς είναι το σώμα μας, ίσως ήρθε η στιγμή να πάψουμε να το κάνουμε. Μαθαίνοντας να μας αρέσει το σώμα μας ,απομακρύνουμε από το μυαλό μας τις καταθλιπτικές σκέψεις. Επίσης όταν αισθανόμαστε καλύτερα με τον εαυτό αυτό, μειώνεται αυτομάτως η συναισθηματική υπερφαγία και έρευνες έχουν δείξει πως κάτι τέτοιο μας βοηθά να χάσετε έως και 3 φορές περισσότερο βάρος. Αν συνέχεια μας ενοχλούν τα όχι και τόσο καλλίγραμμα πόδια μας, μάλλον χρειάζεται να επιλέξουμε ανάμεσα σε άπειρα ρούχα που θα αναδεικνύουν τους σμιλεμένους ώμους μας. Πάντα υπάρχουν πάνω μας σημεία όμορφα…αρκεί να τα δούμε ως τέτοια και να τα αναγνωρίσουμε ως δώρα που μας έχουν δοθεί. Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε αυτό που μας συμφέρει περισσότερο: η έμφαση σε ό,τι μας βοηθάει και όχι σε ό,τι μας προκαλεί θλίψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η αποδοχή είναι η μαγική συνταγή που μπορεί να προκαλέσει πολλά χαμόγελα.
Last but not least: Μην περιμένετε μέχρι να γίνετε αρκετά λεπτή για να φορέσετε το καινούργιο σας μαγιό και τότε να δείτε με αγάπη το σώμα σας. Βάλτε το τώρα!
Επιμέλεια: Αποστολία Ξηρομερίσιου
Ψυχολογος Α.Π.Θ ,εκ.Ψυχοθεραπευτρια Gestalt MSC Παν/μιου Θεσσαλιας
