με την απώλεια ενός από τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα. Ο Γιώργος Σαμαράς ακόμα και σήμερα δεν έχει καταφέρει να το ξεπεράσει.
«Κάποια στιγμή γονάτισα, που δεν είναι του χαρακτήρα μου. Αυτό που συνέβη και που δεν μπορώ ακόμα να ξεπεράσω είναι ο θάνατος του παππού μου, τον περασμένο Δεκέμβριο. Ήταν ο άνθρωπός μου. Κάθε καλοκαίρι πήγαινα στη Χαλκιδική, στα Αρναία όπου ζούσε, και περνούσα μαζί του μια βδομάδα. Ακόμα κι όσο έλειπα μακριά, μιλούσαμε πολύ συχνά στο τηλέφωνο. Χωρίς να ξέρει τίποτα από όσα συνέβαιναν στην προσωπική μου ζωή, χωρίς να γνωρίζει από ποδόσφαιρο μου προσέφερε πολλά μέσα από μια γενική κουβέντα για τη ζωή, η οποία πάντα παραλληλιζόταν με ένα πρόβλημά που με απασχολούσε εκείνη τη περίοδο! Είχε μια απίστευτη διαίσθηση και χτίσαμε μια ξεχωριστή επικοινωνία, μια χημεία πνευματική. Παρολ’αυτά έπρεπε να ταξιδέψω για τα βραβεία του ΠΣΑΤ (πανελλήνιος σύνδεσμος αθλητικού τύπου), που ήταν Δευτέρα. Την Κυριακή αργά το βράδυ, ενώ είμαι στο σπίτι με φίλους, γελάμε και περνάμε καλά, με παίρνουν τηλέφωνο για να μου πουν για τον παππού μου. Χωρίς να πάρω τίποτα μαζί μου, επιβιβάστηκα στη πρώτη πτήση για Θεσσαλονίκη και μετά ταξίδεψα στη Χαλκιδική για την κηδεία που ήταν το μεσημέρι. Το ίδιο απόγευμα στις 17.00 έφυγα από το χωριό για να πάρω ξανά το αεροπλάνο για Αθήνα και ζήτησα από τους ανθρώπους του ΠΣΑΤ να καθυστερήσουν την εκδήλωση για να προλάβω. Σκέψου ότι στα βραβεία πήγα με τα ίδια ρούχα που είχα φύγει τα ξημερώματα και με τα οποία πήγα στην κηδεία. Οριακά πρόλαβα το βραβείο του Jay. Ευτυχώς όμως τα κατάφερα και επιβεβαίωσα για άλλη μία φορά πως η ζωή κάνει κύκλους και προχωράει», εξομολογείται στο περιοδικό People που θα κυκλοφορήσει ο Γιώργος Σαμαράς.
Πηγή: govastileto.gr