και το συντακτικό των αναγνώσεών τους για το «που πάει η εκπαίδευση» στις περίτεχνες διακηρύξεις των εκάστοτε Υπουργών Παιδείας, ότι η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται μπροστά σε μια «επιχείρηση» συνολικής αλλαγής του τοπίου από την πρώτη μικρή του δημοτικού μέχρι και το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά προγράμματα.
Μια βασική παράμετρος αυτής της «επιχείρησης» αφορά και τις εργασιακές σχέσεις των 170.000 περίπου μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών της Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης.
Οργανική θέση, ωράριο, δικαίωμα μετάθεσης – απόσπασης, μονιμότητα, προσλήψεις και διορισμοί προβάλλονται και από τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μας κουβερνάντων, σαν αναχρονισμός, σαν παλιομοδίτικες αντιλήψεις, που πρέπει όχι μόνο να εξαφανιστούν από το εκπαιδευτικό τοπίο αλλά να σβήσουν και από τη συλλογική μνήμη.
Με την «αρωγή» της «αξιολόγησης» και του «καταλόγου» των πειθαρχικών παραπτωμάτων, το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να διαμορφώσει ένα εργασιακό τοπίο που θα κρατά τους εκπαιδευτικούς όμηρους του διοικητικού μηχανισμού, βορά σε κάθε επίδοξο διώκτη τους, από τις προϊστάμενες εκπαιδευτικές αρχές, ως και κάθε «αγανακτισμένο» ή παραπονούμενο γονέα ή τοπικό «άρχοντα» και ανά πάσα στιγμή θα είναι προς «τύλιγμα σε μία κόλα χαρτί»!
Την ίδια ώρα η εξαφάνιση από το εκπαιδευτικό τοπίο πάνω από 10.000 αναπληρωτών εκπαιδευτικών θα οδηγήσει στην αναγκαστική μετακίνηση μόνιμων εκπαιδευτικών στις Κυκλάδες και στα Δωδεκάνησα καθώς και σε όλες εκείνες τις περιοχές της νησιωτικής, ορεινής και δυσπρόσιτης Ελλάδας που μέχρι τώρα καλύπτονταν με τις προσλήψεις συμβασιούχων.
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΩΣ… ΠΕΡΙΠΛΑΝΟΜΕΝΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ
Τρεις νέες ρυθμίσεις που επιχειρούνται από την Κυβέρνηση και αφορούν ευθέως την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στο χώρο της εκπαίδευσης «χρωματίζουν» το τοπίο των αλλαγών.
Η πρώτη ρύθμιση αφορά στις μετακινήσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού σύμφωνα με την οποία προωθείται η υποχρεωτική μετακίνηση των εκπαιδευτικών σε όλα τα σχολεία της χώρας και σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, ανεξάρτητα από οργανική θέση και μόνο με απόφαση υπουργού!
Κανένας εκπαιδευτικός δεν μπορεί πλέον να είναι σίγουρος ότι θα συνεχίσει να υπηρετεί στην οργανική του θέση, αν «το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος» τον βγάλει… υπεράριθμο καθώς μπορεί, οποιαδήποτε στιγμή, να τον μετακινήσουν από το μόνιμο τόπο καταγωγής του εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Το Μνημόνιο 3 μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε «τιραμόλα», σε μια σύγχρονη μορφή περιπλανώμενου Ιουδαίου με μια απλή υπουργική απόφαση.
Η διαδικασία και τα κριτήρια των αναγκαστικών μεταθέσεων θα οριστούν με Προεδρικό Διάταγμα, όμως το Μνημόνιο δίνει μια σαφέστατη πρόγευση. Το πρώτο κριτήριο είναι η υπεραριθμία στο σχολείο ή στον δήμο. Με τις νέες συγχωνεύσεις σχολείων που περιλαμβάνονται στο «μενού» των περικοπών για τη νέα σχολική χρονιά, αλλά και με τη μέθοδο «σαρδελοποίησης» των μαθητών στα τμήματα, ένα μεγάλο τμήμα του εκπαιδευτικού προσωπικού μπορεί ανά πάσα στιγμή να κληθεί να μετακομίσει υποχρεωτικά σε άλλη πόλη.
Παράλληλα είναι φανερό ότι τέτοιες διατάξεις συνδέονται αρμονικά με την αξιολόγηση – χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση. Τα αποτελέσματά της θα οδηγήσουν σε κατηγοριοποιήσεις και κατατάξεις, με αποτέλεσμα την ανασφάλεια και τον κίνδυνο περιπλάνησης, ομηρίας και ανασφάλειας για το σύνολο των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητα από ειδικότητα και χρόνια υπηρεσίας. Με άλλα λόγια οι δυσμενείς μεταθέσεις βρίσκονται ήδη στις αυλές των σχολείων, για όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» και όχι μόνο.
ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ 10.000 ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Η δεύτερη ρύθμιση αφορά τη μείωση του αριθμού των αναπληρωτών τη νέα σχολική χρονιά σε ποσοστό 85% περίπου. Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι θα «εκδοθεί απόφαση για τη μείωση του μη μόνιμου διδακτικού προσωπικού σε ετήσια βάση από 15.226 σε 2.000″ Αυτό σημαίνει ότι η πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να εξαφανίσει από το εκπαιδευτικό τοπίο περισσότερους από 13.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που τα τελευταία χρόνια έχουν καλύψει, ουσιαστικά με έξοδα δικά τους, λειτουργικές ανάγκες των σχολείων από τον Έβρο έως την Κρήτη, με την ελπίδα να διοριστούν κάποια στιγμή ως μόνιμοι εκπαιδευτικοί.
Σαν κακό όνειρο επεμβαίνει στις ζωές του πιο αδύναμου κρίκου, σα σεισμός από τα έγκατα της γης που αίφνης κόβει το σπίτι στα δυο και θάβει τους ενοίκους και τις μνήμες τους. Γιατί αυτή ακριβώς την αίσθηση προκάλεσε στους εκπαιδευτικούς που σα μετανάστες χρόνια και χρόνια έλιωσαν τα ρούχα τους σε όλη την Ελλάδα για μια χούφτα μόρια τα οποία τώρα σκόρπισαν στους 5 ανέμους.
ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Η τρίτη ρύθμιση αφορά στην αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και σε ένα νέο γύρο συγχωνεύσεων σχολείων. Ο πρώτος γύρος συγχωνεύσεων την περίοδο 2010/2011 εξαφάνισε από προσώπου γης 1050 σχολικές μονάδες και μαζί τους τίναξε στον αέρα εκατοντάδες θέσεις εκπαιδευτικών. Ήδη το Υπουργείο Παιδείας, μέσω των Διευθύνσεων εκπαίδευση, αυτή την περίοδο συγχωνεύει εκατοντάδες τμήματα σχολικών μονάδων, ενώ βρισκόμαστε στο μέσον περίπου της σχολικής χρονιάς.
Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας είναι με ένα δεύτερο γύρο συγχωνεύσεων να μειώσει ακόμη περισσότερο τον αριθμό των εκπαιδευτικών που απαιτούνται για τη λειτουργία των σχολείων έτσι ώστε να μηδενίσει τον αριθμό νέων προσλήψεων. Παράλληλα για να εξυπηρετήσει καλύτερα τη γραμμή των μηδενικών προσλήψεων σχεδιάζει την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των μονίμων εκπαιδευτικών. Το σχέδιο αυτό βρίσκεται καιρό στα συρτάρια του Υπουργείου Παιδείας και φαίνεται ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για υλοποίηση. Στα σχέδια υπάρχει μια αύξηση του διδακτικού ωραρίου κατά 2-3 ώρες ενώ ήδη έχει επιβάλλει εξωδιδακτικά, γραφειοκρατικού χαρακτήρα, καθήκοντα στους εκπαιδευτικούς τα οποία έχουν δυσκολέψει σημαντικά τη ζωή τους μέσα και έξω από το σχολείο.
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΑ
Ωστόσο το σημαντικότερο πολιτικό διακύβευμα στην εκπαίδευση, είναι η αξιολόγηση. Το «πέρασμα» και η «επιβολή» της -μέσω ζαχαρωμένων διακηρύξεων- θα αλλάξει δραματικά τόσο το χάρτη των συσχετισμών στο σχολείο όσο και την καθημερινή εργασία του εκπαιδευτικού, σε όλες της τις πτυχές: από την εργασιακή του σχέση με την εκπαίδευση (μονιμότητα) μέχρι το κλίμα που θα βιώνει καθημερινά στο σχολείο και τις σχέσεις με τους συναδέλφους του. Θα χειραγωγήσει τον εκπαιδευτικό, θα μετακυλήσει πάνω του όλη την ευθύνη για τη λειτουργία του σχολείου, θα νομιμοποιήσει τα σχέδια για απολύσεις. Εύστοχο και το πικρό «ερώτημα» πολλών εκπαιδευτικών: είναι δυνατόν η πολιτική που έχει φτωχύνει τη δημόσια εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό και έχει κλείσει το μέλλον στα υπόγεια, να έχει αγαθές προθέσεις;
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΕΡΟ!
Να το πούμε καθαρά : Εδώ «πριονίζονται ρίζες ! Και όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, καλό είναι να κάνει ένα βήμα στα πλάγια για να δει καθαρότερα μπροστά του.
Το Υπουργείο Παιδείας, ως ευαγγελιστής της αγοράς, βιάζεται να υποδυθεί το ρόλο αυτού που γελά καλά επειδή γελά τελευταίος. Ωστόσο, κι αν τα βουνά μοιάζουν ακίνητα, οι γεωλόγοι ξέρουν καλά πως ζούμε σε μια θάλασσα στεριάς. Το εκπαιδευτικό κίνηµα οφείλει να σηκωθεί στις µύτες των ποδιών του, να διαπεράσει τα φράγµατα των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, να συντρίψει τη ρητορική τού άδικου λόγου και να ορθώσει πύργο ατίθασο στις Σαλώµες του νεοφιλελευθερισµού που ετοιµάζονται να περιφέρουν το κεφάλι της παιδείας προσφορά στους επιχειρηματίες της γνώσης.
vathikokkino.com
