«Οδός ;» Αίτημα Για Ονοματοδοσία Για Κωνσταντίνο Χαλκίδη Και Χρήστο Καρανάσιο

Στην πόλη μας συναντήσαμε πρόσφατα το φαινόμενο, της ονομασίας οδών, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αποφάσεις που λαμβάνονται από την πλειοψηφία των Δημοτικών Συμβούλων, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους αιτήματα ή γνώμες των Συμβουλίων Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων ή πολιτών.
Έτσι είδαμε τον Ιανουάριο του 2013 στην 4η Δημοτική Κοινότητα και συγκεκριμένα στο Αβέρωφ να δίνονται σε οδούς τα ονόματα Πυθίας, Γαίας, Μαιάνδρου, Άκρης και Ανδριώτη Νικολάου και στη Χαραυγή τα ονόματα Κασομούλη Νικολάου, Φιλοκτήτη. Ονόματα που έχουν τη σημασία τους βέβαια αλλά σημασία έχουν και ονόματα που έχουν συνδέσει τη ζωή τους με την πόλη μας και με τις συγκεκριμένες συνοικίες. Η ονομασία ενός δρόμου θα έπρεπε να αποφασίζεται με τη δέουσα προσοχή και με τη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, να ζητούνται προτάσεις από τα Συμβούλια των Δημοτικών Κοινοτήτων.
Από το Μάιο 2013 υπάρχει ένα σχετικό αίτημα στην 4η Δημοτική Κοινότητα που παραμένει σε εκκρεμότητα. Ομόφωνα το Συμβούλιο της 4η Δημοτικής Κοινότητας  δέχτηκε την πρόταση των Συμβούλων της παράταξης «Λαρισαίων Πόλις» Λίας Γκουντρουμπή και Θανάση Καρανάσιου για να δοθούν σε οδούς ή πλατεία της 4ης Δημοτικής Κοινότητας τα ονόματα των Κωνσταντίνου Χαλκίδη και Χρήστου Καρανάσιου.
Ο Κωνσταντίνος Χαλκίδης υπήρξε επί χρόνια Πρόεδρος του Συνοικιακού Συμβουλίου Αβέρωφ. Το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη συνοικία. Ο ίδιος υπήρξε η ψυχή της συνοικίας και ήταν πάντα παρών. 
Ο Χρήστος Καρανάσιος διατέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος (1964- 1967) επί Δημαρχίας Χονδρονάσιου και πρωτοστάτησε στην οδική σύνδεση των συνοικιών Χαραυγής και Ανθούπολης  και στη λειτουργία σχολείων στην περιοχή.
Ενεργοί πολίτες και οι δύο με μεγάλη εθελοντική προσφορά στα κοινά της συνοικίας και της γειτονιάς τους συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπτυξη αυτών των συνοικιών.
Η προφορική απάντηση της Δημοτικής Αρχής ως προς το αίτημα αυτό ήταν ότι ονόματα οδών δίνονται μόνο σε ανθρώπους που έχουν διατελέσει από Αντιδήμαρχοι και πάνω. Από πού προβλέπεται όμως αυτό; Από ποιον έχει αποφασιστεί και με ποιο σκεπτικό; Είναι καλύτερο να έχουμε οδούς με τοπωνύμια που δεν έχουν καμιά σχέση με την πόλη μας;
Δεν οφείλουμε έναν ύστατο φόρο τιμής σε ανθρώπους της πόλης που δούλεψαν στις γειτονιές και άλλαξαν την εικόνα τους;
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για τη μνήμη τους είναι να διεκδικήσουμε αυτό το φόρο τιμής που τους αρμόζει.