προβλέπεται από τα Π.Δ. 50/1996 και 100/1997. Το άρθρο 5 του Π.Δ. 50/1996 αναφέρει: «Οι δημόσιες σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κάθε νομού κατανέμονται σε περιοχές μετάθεσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του νόμου 1824/1988» το οποίο ορίζει: «… παρ. 2 Περιοχή μετάθεσης νοείται είτε ο νομός, είτε περιφέρεια μικρότερη του νομού. Ο καθορισμός των περιοχών μετάθεσης γίνεται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας.» Μέχρι το 2012 ο νομός Λάρισας ήταν χωρισμένος για τη Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευση σε 4 περιοχές μετάθεσης: Α’ περιοχή τα σχολεία της πόλης της Λάρισας, Β’ περιοχή τα σχολεία της επαρχίας Ελασσόνας, Γ’ περιοχή τα σχολεία της επαρχίας Φαρσάλων και Δ’ περιοχή τα υπόλοιπα σχολεία του νομού. Με τον τρόπο αυτό ο κάθε συνάδελφος είχε τη δυνατότητα να επιλέξει την περιοχή εργασίας του, ανάλογα με τον τόπο διαμονής του αφού ο νομός μας είναι πολύ μεγάλος και ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι για παράδειγμα για τον κάτοικο της περιοχής Ελασσόνας είναι προτιμότερο να εργάζεται στα όρια των όμορων νομών, Κοζάνης ή Γρεβενών παρά στη περιοχή Φαρσάλων.
Ο περιορισμός των περιοχών μετάθεσης και η ταύτιση νομού και περιοχής μετάθεσης που έγινε φέτος είναι άδικος, παράλογος, άνευ ουσίας και τελικά εκδικητικός για τους καθηγητές. Οι αιτιάσεις των υπευθύνων του Υπουργείου Παιδείας για την απόφασή τους να μετατρέψουν «εν μια νυκτί» το νομό Λάρισας σε μια περιοχή μετάθεσης, παρά την αντίθετη άποψη όλης της τοπικής εκπαιδευτικής κοινότητας (Δ/νση Β/θμιας, ΕΛΜΕ Λάρισας) είναι οι εξής: α) εξυπηρετούνται οι συνάδελφοι γιατί μπορούν να δηλώσουν περισσότερες περιοχές μετάθεσης, β) δεν συνέπιπταν αυτές με τους νέους Καλλικρατικούς δήμους και με τις περιοχές μετάθεσης της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, γ) υπάρχουν πλεονασματικές και ελλειμματικές περιοχές στον ίδιο νομό. Αυτές δεν ευσταθούν και μόνο ειρωνικά σχόλια μπορεί να προκαλέσουν. Ο στόχος είναι ένας: σταδιακή ενοποίηση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κατάργηση ή συγχώνευση και άλλων σχολικών μονάδων. Συνεχίζεται δυστυχώς το έργο της κας Διαμαντοπούλου. Το Π.Δ. 50/1996 προβλέπει ότι κάποιος μπορεί να δηλώσει μέχρι 20 περιοχές μετάθεσης για ένα και μοναδικό λόγο. Το σύστημα του Υπουργείου Παιδείας δεν είχε τη δυνατότητα να επεξεργαστεί μεγάλο όγκο αρχείων αφού η μηχανοργάνωση ήταν στα σπάργανα. Σήμερα δεν υπάρχει κανένας λόγος γι’ αυτόν τον περιορισμό. Θαυμάστε πρωτοτυπία: αντί να δοθεί η δυνατότητα στους συναδέλφους να δηλώνουν περισσότερες από 20 προτιμήσεις, μείωσαν δραματικά τον αριθμό των περιοχών και ως εκ θαύματος αυξήθηκαν οι προτιμήσεις!!! Η ταύτιση δήμου και περιοχής μετάθεσης δεν προβλέπεται από πουθενά. Ακόμα και η συνυπηρέτηση και η εντοπιότητα δεν έχουν νόημα με την έννοια του Καλλικρατικού δήμου και στις τοποθετήσεις θα εφαρμοστεί ο παλαιός αυτοδιοικητικός χάρτης. Επειδή π.χ. η Βερδικούσα και το Λιβάδι ανήκουν πλέον στον ίδιο δήμο θα έχει συνυπηρέτηση ο σύζυγος που υπηρετεί στη Βερδικούσα (στο ένα βουνό) με τη σύζυγό του που υπηρετεί στο Λιβάδι (στο άλλο βουνό); Δεν καταλαβαίνουν ότι στην ουσία παραβιάζουν το πνεύμα του Π.Δ. 50/1996; Ή μήπως θέλουν τη μεταφορά μας στην τοπική αυτοδιοίκηση; Το ότι υπάρχουν πλεονασματικές περιοχές για κάποιες ειδικότητες και ταυτόχρονα άλλες ελλειμματικές στον ίδιο νομό γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι εκπαιδευτικοί αλλά: 1ο) Η αλόγιστη πολιτική των μεταθέσεων από πλευράς Υπουργείου διαχρονικά αφού δεν τηρούσε τις προτάσεις των ΠΥΣΔΕ για τον αριθμό των κενών και 2ο) Οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων την τελευταία διετία. Αυτό το πρόβλημα αντιμετωπίζεται εύκολα με τον εξορθολογισμό των μεταθέσεων και την απαρέγκλιτη τήρηση των προτάσεων των ΠΥΣΔΕ και την εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου που υπάρχει. Τα τελευταία χρόνια το ΠΥΣΔΕ ν. Λάρισας μετακίνησε συναδέλφους οι οποίοι πλεόναζαν από περιοχή σε περιοχή για συμπλήρωση ωραρίου χωρίς προβλήματα, όπως ο νόμος ορίζει. Αυτό έγινε όχι μόνο από δυσμενέστερη θέση σε καλύτερη αλλά και το αντίστροφο. Συνάδελφοι με οργανική στη Δ’ περιοχή μετακινήθηκαν για συμπλήρωση ωραρίου στην Β’ περιοχή. Άρα και αυτή η δικαιολογία είναι προσχηματική και έωλη εκτός αν εφαρμόζουν τη λογική «πονάει δόντι κόβει κεφάλι». Το μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιουργείται με την μετατροπή του νομού μας σε μια περιοχή μετάθεσης είναι με τους συναδέλφους που βρίσκονται στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ της Α’ περιοχής εδώ και αρκετά χρόνια, χωρίς να ευθύνονται οι ίδιοι, και οι οποίοι θα συγκριθούν ξανά τώρα με τους συναδέλφους όλων των περιοχών. Θα συμβεί το εξής παράδοξο: Κάποιος ο οποίος έχει οργανική θέση π.χ. στη Φαλάνη 10 χιλιόμετρα από τη Λάρισα, πήρε μετάθεση για την Α’ Λάρισας και έμεινε στη διάθεση, ίσως βρεθεί στον Πυργετό 40 χιλιόμετρα μακριά. Αυτό θα γίνει γιατί θα συγκρίνονται ανόμοια πράγματα αφ’ ενός και αφ’ ετέρου αλλάζουν οι παράμετροι τοποθετήσεων. Κάτι αντίστοιχο συνέβη με την περίφημη διετία της κας Διαμαντοπούλου. Όταν αλλάζουν οι κανόνες χωρίς διαβούλευση και χωρίς πρόβλεψη μεταβατικής περιόδου, πάντα κάποιοι αδικούνται. Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του! Δεν στέκει ούτε ηθικά ούτε νομικά. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι όσο περισσότερες είναι οι περιοχές μετάθεσης σε έναν νομό τόσο καλύτερα είναι για τους εκπαιδευτικούς χωρίς να δημιουργούνται παράλληλα προβλήματα στην υπηρεσία. Μπορεί με τον τρόπο αυτό ο καθένας να επιλέξει τον τόπο εργασίας του ώστε να προσεγγίζει τον τόπο διαμονής του. Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να επανεξετάσει την απόφασή του για την ταύτιση νομού και περιοχής μετάθεσης λαμβάνοντας υπόψη του τη γνώμη της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να γίνει νομοθετική ρύθμιση ώστε να τοποθετηθούν κατά προτεραιότητα όσοι συνάδελφοι βρίσκονται στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ. Αλλιώς θα ανοίξουν τους Ασκούς του Αιόλου…
Κοντσιώτης Κωνσταντίνος
Φυσικός στο ΓΕΛ Φαλάνης
Αιρετό μέλος του ΠΥΣΔΕ Λάρισας
