να μη γίνεται αδιακρίτως αυτεπάγγελτος συμψηφισμός μη ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και να απεμπλακεί η διαδικασία επιστροφής φόρων και άλλων ποσών στους δικαιούχους τους.
Όπως υπογραμμίζουν στην ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, το 2011 προβλέφθηκε η δυνατότητα να συμψηφίζονται αυτεπάγγελτα οι απαιτήσεις που έχουν οι πολίτες κατά του Δημοσίου, με τα χρέη τους προς το Δημόσιο, ακόμα και πριν αυτά καταστούν ληξιπρόθεσμα. Η σχετική ΠΟΛ που εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2012, όχι μόνο δεν περιόρισε την εφαρμογή της δυνατότητας αυτής σε εξαιρετικές και μόνο περιπτώσεις, αλλά αντίθετα, καθιέρωσε ουσιαστικά τη γενική εφαρμογή της, με αποτέλεσμα να συμψηφίζεται πλέον κάθε οφειλή αδιακρίτως και να «μπλοκάρεται» η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων επιστροφής φόρων στους δικαιούχους τους.
Για παράδειγμα, οι επιστροφές Φ.Π.Α. που δικαιούνται οι αγρότες, συμψηφίζονται με βεβαιωμένες αλλά μη ληξιπρόθεσμες οφειλές τους από φόρο εισοδήματος ή από ΕΝ.Φ.Ι.Α, με αποτέλεσμα είτε να τους επιστρέφονται μικρότερα ποσά από αυτά που περίμεναν, είτε ακόμα και να μην τους καταβάλλεται κανένα απολύτως ποσό. Επίσης, επιστροφές από φόρο εισοδήματος που περίμεναν να λάβουν αρκετοί πολίτες, με χαμηλά κυρίως εισοδήματα, συμψηφίζονται με βεβαιωμένες, αλλά μη ληξιπρόθεσμες οφειλές τους από ΕΝ.Φ.Ι.Α.
Αποτέλεσμα αυτών είναι να ανατρέπεται ο οικονομικός προγραμματισμός πολιτών και επιχειρήσεων, που οδηγούνται συχνά σε δυσχέρεια ή και σε πλήρη αδυναμία να καλύψουν ζωτικές επαγγελματικές υποχρεώσεις ή ακόμα και βιοτικές ανάγκες. Επιπλέον, προκαλούνται σοβαρότατα προβλήματα ρευστότητας, τη στιγμή μάλιστα που αυτή είναι, περισσότερο από ποτέ, αναγκαία για την τόνωση της αγοράς.
Κανείς δεν μπορεί βεβαίως να αμφισβητήσει -και μάλιστα σε περίοδο έκτακτων και επιτακτικών δημοσιονομικών αναγκών- την αναγκαιότητα είσπραξης από το Δημόσιο των οφειλομένων σε αυτό ποσών. Το γεγονός αυτό όμως, σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει την αδιάκριτη εφαρμογή της δυνατότητας συμψηφισμού μη ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Αντίθετα, όπως τονίζουν οι συνυπογράφοντες την ερώτηση Βουλευτές, όχι μόνο δεν θα συναντούσε καμία αντίρρηση αλλά θα επιδοκιμαζόταν απόλυτα μία πρόβλεψη αυτεπάγγελτου συμψηφισμού μη ληξιπρόθεσμων οφειλών, που θα αποσκοπούσε αποκλειστικά και μόνο στον εξαναγκασμό σε πληρωμή όσων εκ συστήματος φοροδιαφεύγουν και οι οποίοι ρυθμίζουν τις οφειλές τους με μοναδικό σκοπό να εξασφαλίσουν φορολογική ενημερότητα και στη συνέχεια να σταματήσουν να εξυπηρετούν τη ρύθμιση.
Οποιαδήποτε άλλη εφαρμογή της συγκεκριμένης δυνατότητας προσκρούει στο δικαίωμα κάθε πολίτη να προγραμματίζει την οικονομική του δραστηριότητα, ανατρέπει την εμπιστοσύνη του προς τη Διοίκηση και λειτουργεί αρνητικά στη ροή της οικονομίας.
