και εκσυγχρονισμού του, με παράλληλη συμπλήρωση και βελτίωση των διατάξεων που διέπει τη λειτουργία τους, υπό καθεστώς διαρκών ελέγχων και διαφάνειας, εξέφρασε η βουλευτίνα Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, μιλώντας το πρωί του Σαββάτου στην ημερίδα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΕΒ, με θέμα τη συμβολή των Οργανισμών στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα.
Η βουλευτίνα σημείωσε ότι «για το ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα της διαχείρισης των υδάτων είναι υψίστης σημασίας. Θεωρούμε ότι στην Ελλάδα έχουμε τεράστια κατανάλωση νερού, όχι μόνο λόγω της κακής χρήσης από πολίτες, αγρότες επιχειρήσεις, κ.λπ., αλλά και εξαιτίας της λογικής που επικρατεί και εστιάζει στη διαχείριση της προσφοράς και όχι της ζήτησης ή των τεράστιων απωλειών που υπάρχουν στα δίκτυα». Σχολίασε δε ότι «τα Σχέδια Διαχείρισης Υδατικών Διαμερισμάτων προχώρησαν απελπιστικά αργά στην χώρα μας, ενώ ειδικά για τη Θεσσαλία ήταν τα τελευταία, που μαζί με τις Στρατηγικές Μελέτες τους, εγκρίθηκαν».
Αναφερόμενη στα επιμέρους ζητήματα, υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο «Δρόμος Ανατροπής για τη Θεσσαλία» είναι υπέρ της δημιουργίας «ενός Φορέα Διαχείρισης Υδάτων σε επίπεδο Περιφέρειας, στον οποίο φυσικά θα πρέπει να μετάσχουν ενεργά και ουσιαστικά τόσο οι εργαζόμενοι των Οργανισμών που σχετίζονται με το αντικείμενο, όσο και οι τοπικές κοινωνίες». Πρόσθεσε δε ότι δεν είναι δυνατόν τα ΔΣ των ΓΟΕΒ να είναι διορισμένα από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, ενώ εποπτεύονται από την αιρετή Περιφέρεια.
«Οι ΓΟΕΒ και οι ΤΟΕΒ αποτελούν κομβικούς Οργανισμούς, πολύ σημαντικά εργαλεία στο θέμα της διαχείρισης των υδάτων, και πιο συγκεκριμένα των αρδευτικών. Ιδρύθηκαν προκειμένου να είναι αυτοδιοικούμενοι, οικονομικά αυτοτελείς και ανταποδοτικοί. Δυστυχώς, στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης, προφανώς όταν υπάρχουν διορισμένα ΔΣ, μάλλον έχει αποτύχει ο πρώτος στόχος. Στο οικονομικά ανεξάρτητοι και στο ανταποδοτικοί, υπάρχουν κάποια ζητήματα που επιδέχονται σοβαρής και εκ βαθέων συζήτησης. Όπου οι ΟΕΒ έχουν λειτουργήσει ακολουθώντας τη λογική της «καλής πρακτικής», έχουν προσφέρει και συνεχίζουν να προσφέρουν –κι αυτό πρέπει και να παραμείνει και να εξελιχθεί- έργο στους αγρότες και στην πρωτογενή παραγωγή γενικότερα. Θα πρέπει, βεβαίως, να εστιάσουν και στην κατασκευή κλειστών δικτύων, στον εξηλεκτρισμό κοκ. Όμως υπάρχουν και πολλά παράπονα αγροτών για τη λειτουργία των ΟΕΒ. Ότι δηλαδή καλούνται να πληρώσουν τα αναλογούντα προς τους κατά τόπους Οργανισμούς τέλη, έχοντας να δούνε ανταποδοτικό έργο δεκάδες χρόνια.
Εμείς θεωρούμε ότι οι ΟΕΒ χρειάζονται και θα μπορούσαν, μέσα μάλιστα από μία κυβέρνησης της Αριστεράς, να εξελιχθούν σε πολύ πολύτιμους συμμάχους στη διαχείριση των υδάτων, πάντα υπό καθεστώς διαφάνειας της αυτοτελούς λειτουργίας τους, και παράλληλα με διαρκείς κι εντατικούς ελέγχους των πεπραγμένων τους».