Είναι απόγευμα της 5ης Φλεβάρη. Μία ημέρα πριν την εξαφάνιση του νεαρού φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη, η οποία έμελλε να εξελιχθεί σε ένα θρίλερ για γερά νεύρα για την Αστυνομία, τους ερευνητές και την οικογένειά του που προσπαθούσε να βρει ένα ίχνος του. Δυστυχώς, όμως, περίπου 40 μέρες μετά θα γνωστοποιούνταν ο τραγικός θάνατός του, αφού η αστυνομικοί εντόπισαν τελικά το πτώμα του λίγα μέτρα μακριά από τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων.
Ακολουθεί ένα δραματικό παρασκήνιο με συνεχείς αποκαλύψεις και μαρτυρίες που όλο αυτό τον καιρό προσπαθεί η Αστυνομία να αξιοποιήσει για να λύσει το γρίφο των ανεξιχνίαστων ακόμη συνθηκών κάτω από τις οποίες ο Βαγγέλης βρέθηκε νεκρός. Και ενώ αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων αλλά και το DNA από τα εγκληματολογικά εργαστήρια, πληροφορίες κάνουν λόγο για σαρωτικές αποκαλύψεις τις επόμενες μέρες -ίσως και ώρες- που πιθανόν να μπορέσουν να δώσουν ουσιαστικές απαντήσεις, κυρίως στην οικογένεια η οποία διαμήνυσε, άλλωστε, χθες μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε η μητέρα του εκλιπόντος φοιτητή η Μαρία Γιακουμάκη ότι το μόνο πια που επιθυμούν είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη σε όσους ευθύνονται για αυτή την τραγική κατάληξη που είχε το παιδί τους.
Μια φίλη και συμφοιτήτρια του Βαγγέλη Γιακουμάκη μίλησε αποκλειστικά στο protothema.gr για τον άτυχο 20χρονο, αλλά και την ξένοιαστη συζήτηση που είχαν την ώρα του φαγητού στην τραπεζαρία της σχολής, στις 5 Φεβρουαρίου, λίγο μετά το μάθημα που έχει τελειώσει.
Όπως ισχυρίζεται η κοπέλα, μία ημέρα πριν την εξαφάνισή του Βαγγέλη εκείνος της είχε πει ότι ο θείος του είχε κόψει ήδη εισιτήρια για να πήγαινε στην πατρίδα του για το Ρεθυμνιώτικο καρναβάλι και μάλιστα πως την είχε καλέσει να πάνε μαζί και να τη φιλοξενούσε σπίτι του.
«Με το Βαγγέλη είχαμε αυτό που θα έλεγα απλά πολύ καλή σχέση, δεν ήμασταν κολλητοί αλλά ταιριάζαμε, μιλούσαμε και είχαμε μοιραστεί αρκετά πράγματα ο ένας για τη ζωή του άλλου. Πολύ καλό παιδί, το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που το συνάντησα, κολλήσαμε με τη μία. Πολύ απλός, πολύ ήσυχος και θα έλεγα με μία σκεπτική διάθεση πάντα, ίσως και λίγο μελαγχολική. Δεν έτυχε ποτέ να μου πει, ή έστω να μου αναφέρει κάτι περίεργο ότι δηλαδή συνέβαινε κάτι ή είχε κάποιο θέμα με κάποιον από τους συμφοιτητές μας. Εκείνη την ημέρα, ήταν απόγευμα 5ης Φλεβάρη καθόμασταν χαλαρά και μετά από το φαγητό στην τραπεζαρία πιάσαμε κουβεντούλα τύπου τι θα κάναμε ενόψει της Αποκριάς», είπε.
«Ο Βαγγέλης περιχαρής μου είπε ότι του είχε ήδη κλείσει εισιτήρια ο θείος του για να πάει στο Ρεθυμνιώτικο καρναβάλι και ήταν σαν το βλέπω τώρα μπροστά μου τόσο χαρούμενος, τόσο ενθουσιασμένος. Μάλιστα, λέει κάποια στιγμή, θέλεις να έρθεις και εσύ, μην ανησυχείς για το που θα μείνεις αν είναι σε φιλοξενώ. Του είπα ότι το έβρισκα πάρα πολύ καλή ιδέα και πως θα του απαντούσα άμεσα για το εάν θα κατάφερνα να πάω μαζί του. Να σας πω ότι την επόμενη ημέρα δε βρεθήκαμε διότι εγώ είχα μάθημα τυροκομείο και ο Βαγγέλης χημείο. Επειδή δε μένω στην εστία έφυγα και μάλιστα μία ώρα νωρίτερα από τη σχολή είχα μία δουλίτσα και έτσι δεν τον είδα εκείνη την ημέρα. Λίγο αργότερα νωρίς το βράδυ μαθαίνω ότι ο Βαγγέλης έχει εξαφανιστεί και πως ήδη συμφοιτητές μας το ψάχνουν γύρω γύρω στην περιοχή. Ταράχτηκα. Ανησύχησα. Πηγαίνω την επόμενη μέρα πρωί πρωί και συνεχίζονται οι έρευνες από συμφοιτητές μας και ψάχνω για το Βαγγέλη και εγώ. Τελικά μετά από τόσο καιρό το βρίσκουν όπως το βρίσκουν», είπε.
«Πάθαμε σοκ όλοι στη σχολή. Πραγματικά προσπαθώ να σκεφτώ τι μπορεί να έχει συμβεί, μου περνάνε διάφορα από το μυαλό αλλά να σας πω δε μπορεί κανείς να ξέρει τι έχει συμβεί. Δε μπορώ να κάνω σκέψη συγκεκριμένη μπορεί να συνέβη το οτιδήποτε. Τώρα το κλίμα στη σχολή είναι τραγικό, το κακό μετά τον τραγικό θάνατο του Βαγγέλη είναι ότι φοβόμαστε όλοι διότι υπάρχει μία περίεργη κατάσταση με τον κόσμο να έχει αγριέψει. Αυτό είναι άδικο δεν είναι δυνατόν να ευθύνονται και τα 120 άτομα που είναι στη σχολή για το χαμό του Βαγγέλη. Αυτό που θέλω να πω είναι μακάρι να αποκαλυφθεί τι πραγματικά έχει συμβεί και πως εγώ θα πάω τις επόμενες ημέρες στην Κρήτη αισθάνομαι τόσο πολύ την ανάγκη να του ανάψω ένα κερί και να του πω αντίο φιλαράκι», τονίζει συγκινημένη η Ξένια.
Πηγή: protothema.gr