Κάτω Τα Χέρια Από Τα Παιδιά!

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός και σημείο της εποχής μας η ραγδαία αύξηση των διαζυγίων. Οι αιτίες πολλές, ενίοτε διαχρονικές αλλά και αιτίες της εποχής μας οι οποίες όμως έχουν όλες κοινό παρανομαστή τη μη σωστή προσέλευση των συζύγων στο ιερό μυστήριο του Γάμου. Προϋπόθεση βασική η οποία όμως δεν αρκεί να υφίσταται μονόπλευρα από τον έναν ή μία σύζυγο με παράλληλη ελπίδα για μελλοντική συναίσθηση των υποχρεώσεων και ευθυνών μέσα στον γάμο. Κοινός τόπος η έκφραση ΄΄ο άνθρωπος δεν αλλάζει΄΄ αλλά εκδηλώνεται. Η ευθύνη δική μας που δεν καταφέραμε να δούμε τι πραγματικά κρύβει ο μελλοντικός μας σύντροφος. Σε όλο αυτό όμως δεν μπορεί κάποιος να παραβλέψει και τον παράγοντα τύχη ο οποίος είναι καθοριστικός στην ανεύρεση του συντρόφου όχι όμως και στην περαιτέρω οποιαδήποτε εξέλιξη.

Σε κάθε περίπτωση, όταν η συμβίωση καθίσταται πλέον αδύνατη, το ζευγάρι είναι προτιμότερο να λαμβάνει την απόφαση να προχωρήσει σε διαζύγιο παρά να καθιστά – σε περίπτωση που υπάρχουν παιδιά -  κόλαση τη ζωή τους. Η ψυχή των μικρών παιδιών είναι tabula rasa δηλαδή άγραφος πίνακας στον οποίο κάθε μέρα οι γονείς ζωγραφίζουνε τις καλές ή κακές στιγμές του ζευγαριού. Κάθε τσακωμός, κάθε ύψωμα της φωνής, κάθε χειρονομία, κάθε πικρή λέξη χαράσσεται βαθιά στην αθώα τους ψυχή κι ας μην το αντιλαμβανόμαστε εμείς εκείνη τη στιγμή. Οι Δικαστικές αίθουσες συχνά γίνονται αρένα των ζευγαριών με πολιορκητικό κριό πάρα πολλές φορές τα ίδια τα παιδιά. Σύζυγοι οι οποίοι είναι ανάξιοι να είναι γονείς χρησιμοποιούνε με αισχρό τρόπο τα παιδιά τους για να χτυπήσουνε τον ή την πρώην σύζυγο. Είτε ως μέσο για να πάρουνε τη διατροφή η οποία δεν καταβάλλεται, είτε διότι πληροφορηθήκανε ότι ο/η πρώην σύντροφος έκανε καινούργια αρχή με νέο πρόσωπο στη ζωή τους, είτε για να εκδικηθούνε.

Ο νόμος περί ενδοοικογενειακής βίας έχει γίνει πανάκεια και έχει καταχραστεί ατέρμονα καταργώντας στην πράξη το λόγο για τον οποίο νομοθετήθηκε ο οποίος είναι η προστασία κυρίως των παιδιών μέσα στον γάμο. Αντιθέτως έχει γίνει -σε συνδυασμό με τα παιδιά - μέσο αντεκδικήσεων και εκδηλώσεως προσωπικών εγωπαθών στάσεων ζωής. Δεν αρκούνται στο γεγονός ότι κατέστρεψαν το γάμο τους αλλά θέλουνε να καταστρέψουνε ολοκληρωτικά τα ίδια τους τα παιδιά. Απαράδεκτη η εκμετάλλευση των παιδιών για σκοπιμότητες ταπεινές τα αποτελέσματα των οποίων όμως θα βρούνε μπροστά τους κατά τον βίο των τέκνων τους καθότι η ψυχή τους δεν τα αντέχει όλα αυτά και ψάχνει να βρει διέξοδο οπουδήποτε, μακριά από οδυνηρές καταστάσεις και τις οποίες πλέον ο γονείς δεν μπορούνε να ανατρέψουνε. Και μετά οι γονείς στέκονται θεατές μη δυνάμενοι να προσφέρουνε την παραμικρή βοήθεια στα παιδιά τους κι αυτό διότι στη σκέψη τους αναπόφευκτα τους έχουνε ταυτίσει με κάτι άσχημο από τα παλιά το οποίο δεν θέλουνε καν να έχουν στο μυαλό τους.

Γονείς που συνθέτουν το παζλ της σημερινής μας κοινωνίας με αγριεμένα παιδιά σε άτακτη – μακριά από το σπίτι – φυγή οφείλουνε να συνειδητοποιήσουνε με κάθε τρόπο ότι δεν έχουν τα δικαίωμα να χρησιμοποιούνε τα ίδια τους τα παιδιά για ευτελείς σκοπούς αναδεικνυόμενοι ενώπιον τους ανάξιοι ως γονείς τους. Η συνείδηση τους πρώτα απ΄όλα θα πρέπει να είναι αυτήν η οποία θα αφυπνιστεί και θα τους κραυγάσει ηχηρά ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!