Του Βαγγέλη Βουλάγκα
Από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής Δημήτρη Δεληγιάννη ήρθε η απάντηση του δήμου Λαρισαίων στο ρεπορτάζ μας για το 2,5 ετών κοριτσάκι που δεν έγινε δεκτό σε δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό. Καταρχήν και με όλο το σεβασμό απέναντι στο πρόσωπο του (συμπαθεστάτου κατά τα άλλα) αντιδημάρχου, "Κοινωνική Πολιτική" και να επιμένουν πως πρέπει ένα παιδάκι να αποκλειστεί από την εκπαίδευση, προσωπικά μόνο ως οξύμωρο μπορώ να το εκλάβω...
Πριν παραθέσουμε τη μακροσκελέστατη απάντηση της δημοτικής αρχής, να σταθούμε εκ των προτέρων σε κάποια σημεία: πρώτον, τα παιδιά των Λαρισαίων στο συγκεκριμένο τμήμα του βρεφονηπιακού σταθμού είναι 15 και όχι 25. Θα ήταν 16αρι το τμήμα αν έπαιρναν και το κοριτσάκι της ιστορίας μας... Την έχουμε στη διάθεση μας τη λίστα, εκτός και αν στο βρεφικό τμήμα μπαίνουν και μεγαλύτερα παιδιά (ελπίζουμε όχι...)
Δεύτερον, είναι φανερή η προσπάθεια το μπαλάκι των ευθυνών για την κατάσταση στους παιδικούς σταθμούς του δήμου Λαρισαίων να πάει στην προηγούμενη δημοτική αρχή και την κυβέρνηση. Ναι αλλά η σημερινή δημοτική αρχή "έκοψε" το διαβητικό παιδί και αυτό είναι που μένει στη συνείδηση όλων μας!
Τρίτον, δεν γνωρίζουμε κατά πόσο υπάρχουν μεγαλύτερα διαβητικά παιδιά στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Θα μας επιτρέψουν από το δήμο να έχουμε τις επιφυλάξεις μας περίμ τούτου εώς ότου βεβαίως μας αποδείξουν εμπράκτως ότι υπάρχουν. Ίσως θα μπορούσε ο κ. Δεληγιάννης να κοιτάξει, όχι μόνο για φέτος αλλά και τα παρελθόντα έτη κατά πόσο έχουν πάρει διαβητικά παιδιά Λαρισαίων γονέων από το δήμο στους παιδικούς σταθμούς... Είμαστε πολύ περίεργοι να μάθουμε!
Τέταρτον, οι γονείς του κοριτσιού που αποκλείστηκε λόγω διαβήτη από το δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό θα περιμένουν να μάθουν την απάντηση που θα δώσουν οι υπουργοί Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εσωτερικών στην ερώτηση της Ηρούς Διώτη. Γιατί από το δήμο Λαρισαίων ουσιαστικά πάνε να ακυρώσουν και την ερώτηση της Λαρισαίας βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ... Επίσης θα περιμένουν και για την απάντηση του Συνηγόρου του Πολίτη στον οποίο έχουν απευθυνθεί για το θέμα.
Πέμπτον, είναι άλλο πράγμα η Νομοθεσία και άλλο ο κανονισμός λειτουργίας των παιδικών σταθμών του δήμου περί της "υγείας του παιδιού που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από το σταθμό". Κανονισμό λειτουργίας έχουν π.χ. και οι πολυκατοικίες, για να ξέρουμε και τι λέμε! Δεν έχει καμία απολύτως νομική αξία ένας τέτοιου είδους κανονισμός λειτουργίας.
Και έκτον, αυτό που έχει πειράξει περισσότερο απ' όλα τους γονείς στην απάντηση του δήμου Λαρισαίων που θα διαβάσετε παρακάτω, είναι το κομμάτι της απάντησης όπου αναφέρεται πως "η προστασία της υγείας του παιδιού είναι αδιαπραγμάτευτη". Δηλαδή νοιάζεται περισσότερο η δημοτική αρχή για την υγεία του παιδιού από τους ίδιους τους γονείς; Ναι, το βλέπουμε αυτό! Η ουσία είναι πως δυστυχώς, έχουμε φαλιρίσει ως κοινωνία εντελώς και οι πολίτες πρέπει να παλεύουν για τα αυτονόητα.
Μετά τις απαραίτητες επισημάνσεις και αφού τονίσουμε πως θα συνεχίσουμε το θέμα με ρεπορτάζ, δείτε την απάντηση της δημοτικής αρχής για τους λόγους που την οδήγησαν να αποκλείσει το 2,5 ετών κοριτσάκι από τους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς... Με την υπογραφή του αντιδημάρχου Κοινωνικής Πολιτικής Δημήτρη Δεληγιάννη
 |
"Με σεβασμό απέναντι στους γονείς που δημοσιοποίησαν το θέμα της μη εγγραφής του παιδιού τους που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔΤ1) στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του δήμου μας και με ευθύνη απέναντι στους Λαρισαίους Δημότες, που μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους, οφείλουμε να δώσουμε κάποιες αναγκαίες διευκρινήσεις.
Πράγματι, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς στον 6ο παιδικό Σταθμό του Δήμου μας υπήρξε περιστατικό μη εγγραφής νηπίου 2,5 χρόνων που έπασχε από διαβήτη. Και πράγματι, αυτό συνέβη μετά και από εισήγηση της ειδικής παιδιάτρου των παιδικών σταθμών της πόλης μας, κας Χίτα, καθώς σύμφωνα και με τη νομοθεσία και με τον κανονισμό λειτουργίας των βρεφονηπιακών-παιδικών σταθμών του Δήμου Λαρισαίων υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα «στην υγεία του παιδιού που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από το σταθμό». Οι συνθήκες είναι δεδομένες και ενέχουν κινδύνους για την υγεία του παιδιού: Κατ’ αρχήν η ηλικία του παιδιού (μόλις 2,5 χρόνων) και η συνέπεια αυτού αδυναμία πλήρους επικοινωνίας του με το περιβάλλον στην περίπτωση υπογλυκαιμικού επεισοδίου. Και αυτό σε συνδυασμό με τις αντικειμενικές συνθήκες λειτουργίας των παιδικών σταθμών του δήμου μας (ένας παιδαγωγός με 25 νήπια και μη ύπαρξη νοσηλευτικού προσωπικού που οφείλει εδώ να είναι παρόν στο χώρο).
Σ’ αυτό το σημείο είναι ανάγκη επίσης να σημειώσω, όπως και η επιστολή του πατέρα του παιδιού αναφέρει, πως η τελική απόφαση πάρθηκε μετά από συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή του πατέρα, της ειδικής παιδιάτρου, της προϊσταμένης του 6ου παιδικού σταθμού, του εκπροσώπου της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Διαβητικών και της διευθύντριας της αντίστοιχης διεύθυνσης κας Μπαξεβάνου, (η οποία για προσωπικούς λόγους είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη με το πρόβλημα) και εμού, ως αρμόδιου αντιδημάρχου. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης διαβεβαιώνω κατηγορηματικά πως ξεκαθαρίστηκε πλήρως από τη διεύθυνση των Παιδικών Σταθμών πως η άρνηση εγγραφής του συγκεκριμένου παιδιού, μόλις 2,5 χρόνων, σε καμία περίπτωση δεν αφορά το σύνολο των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη. Αφορά τη συγκεκριμένη ηλικία σε συνδυασμό με την μη δυνατότητα ύπαρξης στον ίδιο χώρο εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού. Παράλληλα, και για την ακόμη πληρέστερη αντιμετώπιση του περιστατικού, ζητήθηκε να υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στην παιδίατρο των παιδικών σταθμών με την παιδίατρο που το παρακολουθεί. Η εισήγηση για άλλη μια φορά της παιδίατρου των παιδικών σταθμών στην οποία υπήρχε και η σύμφωνη γνώμη της παιδιάτρου της οικογένειας ήταν αρνητική με δεδομένες πάντα τις παραπάνω συγκεκριμένες συνθήκες. Οφείλαμε λοιπόν να σεβαστούμε την ιατρική γνώμη. Ανεξάρτητα από την όποια βούληση του καθενός μας.
Εδώ πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Τα προβλήματα που έχουν οι κοινωνικές δομές του δήμου και ειδικότερα οι παιδικοί σταθμοί είναι γνωστά στην πόλη. Ούτε βέβαια μπορεί να τρέφει κανείς αυταπάτες πως το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με δύο νοσηλεύτριες με πεντάμηνες συμβάσεις που πραγματικά αιτηθήκαμε μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ. Που παράλληλα πρέπει και να εκπαιδευτούν για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες ενός παιδιού που χρειάζεται μια τόσο ειδική παρέμβαση σε μια κρίσιμη συνθήκη. Επισημάναμε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε η σημερινή δημοτική αρχή την τραγική κατάσταση που δημιουργήθηκε στους παιδικούς μας σταθμούς από την έλλειψη προσωπικού. Ότι υπάρχει απαγόρευση προσλήψεων για μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό όλων των κατηγοριών. Ότι από τις 70 θέσεις εκπαιδευτικών που χρειάζονται για να καλύψουμε κατ΄ε λάχιστον τα κενά μας υπήρχε τον Αύγουστο έγκριση από ολιγωρία ανευθυνοϋπεύθυνων μόλις για 16. Ότι ξεκινήσαμε με τμήματα των 40 παιδιών με έναν μόνο εκπαιδευτικό. Ότι υπήρχε η «αναγκαιότητα» να καλυφθούν άμεσα, και σε χρόνο ρεκόρ, τα κενά με δίμηνες συμβάσεις που, όμως, απλά μεταθέτουν το πρόβλημα για αργότερα. Ότι υπάρχουν συγκεκριμένες κυβερνητικές ευθύνες που θέτουν σε κίνδυνο την λειτουργία δομών που παρέχουν το αυτονόητο στις οικογένειες των συμπολιτών μας. Αυτά δεν είναι δικαιολογίες. Είναι μια πραγματικότητα της πόλης που δεν έχουμε το δικαίωμα να κρύβουμε.
Με όλα αυτά γίνεται, θεωρώ, κατανοητό πώς, έχοντας την ευθύνη της υγείας και της ασφάλειας ενός παιδιού, φτάσαμε να αρνηθούμε την εγγραφή του. Η προστασία της υγείας του είναι αδιαπραγμάτευτη. Ως πολίτες, γονείς, παιδαγωγοί, άνθρωποι που αναγκαζόμαστε από τον ρόλο μας να πάρουμε αυτήν την απόφαση το ελάχιστο που μπορούμε να πούμε είναι ότι λυπόμαστε γι’ αυτό. Από την άλλη, υπάρχει και παραμένει αντικειμενικά και στο ακέραιο η ευθύνη να κάνουμε από τη δική μας πλευρά όλες τις αναγκαίες ενέργειες, ώστε να μην ξαναβρεθούμε ούτε εμείς ούτε κανείς άλλος στο μέλλον στην ανάγκη για μία τέτοια επιβεβλημένη από τα πράγματα απόφαση.
Με εκτίμηση,
Δημήτρης Δεληγιάννης
Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής
Δήμου Λαρισαίων"
