Μετά από τις απολύσεις εκπαιδευτικών, κάτι που επανειλημμένα είχε διαψεύσει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας στο παρελθόν, η συνέχεια είναι ακόμη πιο ευφάνταστη με τις έξι χιλιάδες (6.000 μετατάξεις) από τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση υπό το καθεστώς πλήρους απαξίωσης του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου.
Ο Νόμος 3848/2010 αναφέρει (άρθρο 7 παρ. 5) ότι «Ο προσδιορισμός των κενών θέσεων και των λειτουργικών αναγκών γίνεται από τον διευθυντή εκπαίδευσης ύστερα από γνώμη του περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου…» ενώ και το ΠΔ 50 όριζε σαφέστατα ότι το υπηρεσιακό συμβούλιο είναι το κατ’ εξοχήν αρμόδιο όργανο.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας τα αγνοεί όλα αυτά. Ο Υπουργός είναι αυτός που αποφασίζει έπειτα από τις εισηγήσεις(;) Διευθυντών Εκπαίδευσης και Περιφερειακών Διευθυντών, πέρα από κάθε διάταξη νόμου κι αρχή λογικής. Γιατί είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς πώς κάποιος που γνωρίζει τις ανάγκες των σχολείων ενώ πριν από λίγο καιρό δεν αναφέρει κενά έπειτα από λίγο εισηγείται την ίδρυση θέσεων !!!
Ποιος αλήθεια θα εξηγήσει πειστικά αυτό τον τραγέλαφο σε ανθρώπους που επί χρόνια περιμένουν να ελευθερωθεί μια οργανική θέση για να τοποθετηθούν κοντά στον τόπο κατοικίας τους ενώ εργάζονται μακριά από τις οικογένειες τους;
Ποιες επιταγές και άνωθεν εντολές (της όποιας τρόικας) που καμιά σχέση δεν έχουν με την εκπαίδευση δημιουργούν νέες πληγές στο καταταλαιπωρημένο σώμα της;
Πότε θα πάψουν οι αριθμοί να υπερισχύουν του ανθρώπινου παράγοντα;
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας οφείλει να γνωρίζει ότι υπάρχουν συνάδελφοι ειδικοτήτων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Φυσικής Αγωγής, Μουσικής και Αγγλικών) οι οποίοι είτε παραμένουν στη διάθεση των ΠΥΣΠΕ είτε δεν μπορούν να μετατεθούν σε περιοχές προτίμησής τους λόγω έλλειψης οργανικών θέσεων.
Το τραγικότερο είναι ότι όλα αυτά λαμβάνουν χώρα μέσα σε κλίμα σύγχυσης και έλλειψης σχεδιασμού κάτι που κάνει απολύτως βέβαιο ότι θα ανοίξει νέο κύκλο προβλημάτων όταν θα έρθει η ώρα του πρώτου κουδουνιού στα σχολεία.
Ένα πρώτο κουδούνι που είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα ακουστεί με τους εκπαιδευτικούς στις θέσεις τους και τα σχολεία επαρκώς στελεχωμένα.
Κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα καταφέρει να αποσπαστεί στον τόπο του ώστε να μη χρειαστεί να διαλυθούν οικογένειες και να λειτουργήσουν σωστά τα σχολεία, αφού κανένα χρονοδιάγραμμα αποσπάσεων δεν έχει ανακοινωθεί τη στιγμή που πέρυσι τέτοιο καιρό είχε ήδη γίνει ο πρώτος κύκλος αποσπάσεων.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το ότι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν ο Κλάδος παρακολουθεί ανήμπορος ν’ αντιδράσει αφού το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. παραμένει ασυγκρότητο, δίχως να έχει τη νομιμοποίηση να πάρει αποφάσεις και ν’ αντιδράσει ουσιαστικά γιατί οι παρατάξεις της «αριστεράς» (Παρεμβάσεις, ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, ΕΡΑ) δίχως κανένα σεβασμό στις δημοκρατικές διαδικασίες, αποφάσισαν ότι μπορούν επί δυο (2) μήνες να παίζουν με τον πόνο τον συναδέλφων. Οχυρωμένοι κάποιοι πίσω από ολοκληρωτικές λογικές του τύπου «δε συμμετέχουμε γιατί δεν επικρατούν οι απόψεις μας» και άλλοι πίσω από παιγνίδια τακτικής καταδικάζουν τον Κλάδο στην αδράνεια. Οι ώρες είναι κρίσιμες για τον κλάδο και δυστυχώς δεν αναλογίζονται τις ευθύνες τους.
Καλούμε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να σταματήσει τώρα τον ολισθηρό δρόμο που ακολουθεί. Να άρει όλες αυτές τις, εκτός των ορίων της νομιμότητας, αποφάσεις που δημιουργούν χάος στη εκπαίδευση και να αναλογιστεί πόσο επικίνδυνο είναι να παίζει με το μέλλον των μαθητών και την επιβίωση των εκπαιδευτικών.
