«Το Aμάρτημα Tης Mητρός Mου» Στο Σχολείο Της Φυλακής

μου», που παρουσιάστηκε αφιλοκερδώς από τον γνωστό σκηνοθέτη και τους δύο ηθοποιούς του στο Σχολείο. Η «δύσκολη» γλώσσα του Βιζυηνού δεν στάθηκε εμπόδιο ούτε για τους αλλοδαπούς εκπαιδευόμενους που είναι η πλειοψηφία των μαθητών του Σχολείου.

Ο τρόπος εκφοράς του λόγου από τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη, που βασίζεται στη πρωτότυπη μέθοδο του Δ. Αβδελιώτη και η εκφραστικότητα της Αγάπης Μανουρά κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού για ένα έργο έντονα ψυχογραφικό και αυτοβιογραφικό. Οι έννοιες που ξεχώρισε ο Δ. Αβδελιώδης μιλώντας στους εκπαιδευόμενους ήταν η κατανόηση και η συγχώρεση με την ετυμολογική τους έννοια, πράγμα που σημαίνει ότι «ο άλλος» παύει να είναι ο εχθρός μου και ο φόβος μου. Η δημόσια εξομολόγηση της μητέρας και στη συνέχεια του ίδιου του συγγραφέα αποκτά έναν έντονα ηθογραφικό και λυτρωτικό χαρακτήρα στα μάτια του αναγνώστη – θεατή. 

Οι τρεις καλλιτέχνες εισέπραξαν τις ιδιαίτερες ευχαριστίες των μαθητών για το πνευματικό δώρο που τους πρόσφεραν και εξέφρασαν στο τέλος της παράστασης την ικανοποίησή τους από την συμπεριφορά των εκπαιδευόμενων. Δεσμεύτηκαν, ακόμη, ότι θα επανέλθουν σε σύντομο χρονικό διάστημα για να δημιουργήσουν μια θεατρική παράσταση με τους εκπαιδευόμενους του σχολείου.