Στο οικογενειακό γεύμα τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να καταναλώσουν ακατάλληλα τρόφιμα (πλούσια σε λιπαρά, ζάχαρη και αλάτι) και σε μεγάλες μερίδες, καθώς οι γονείς μπορούν ευκολότερα να ελέγξουν την ποιότητα, αλλά και την ποσότητα των τροφών που καταναλώνουν. Παράλληλα αυξάνεται η πρόσληψη σε πιο υγιεινά τρόφιμα, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά και έτσι τα παιδιά καταφέρνουν πιο εύκολα να πετύχουν τον στόχο των πέντε μερίδων καθημερινά, εφόσον βλέπουν τους γονείς με παρόμοια διατροφική συμπεριφορά, αποκτώντας έτσι ένα ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση. Κατά συνέπεια η διατροφή τους είναι περισσότερο πλήρης σε θρεπτικά συστατικά και καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες, ενώ οι πιθανότητες για εμφάνιση παχυσαρκίας και διατροφικών διαταραχών (ανορεξία, βουλιμία) ελαττώνονται αισθητά.
Τα παιδιά που τρώνε μοναχικά δεν κατανοούν ότι το φαγητό είναι μια ευχάριστη, χαρούμενη και εποικοδομητική διαδικασία, κατά την οποία οι άνθρωποι συνομιλούν, επικοινωνούν, δοκιμάζουν όλοι μαζί νέες γεύσεις και τροφές, μοιράζονται τα νέα από την καθημερινότητα τους και χαλαρώνουν ανταλλάσοντας απόψεις για το φαγητό (πώς είναι μαγειρεμένο, τι προτιμούν και τι όχι, ιδέες για γευστικούς πειραματισμούς). Η επικοινωνία στο οικογενειακό τραπέζι βοηθάει τα παιδιά να βελτιώνουν το λεξιλόγιο, το γλωσσικό πλούτο και την ικανότητα για διάλογο, ενώ παράλληλα συμβάλλει στο να βιώνουν την αίσθηση της ασφάλειας και της σταθερότητας επισημαίνει ο κ. Βαραγιάννης. Η καθημερινή συνάθροιση γύρω από το τραπέζι είναι ωφέλιμη για τη σωστή διατροφική συμπεριφορά και την καλύτερη υγεία, αλλά και για τους συναισθηματικούς δεσμούς και την ψυχική ισορροπία όλης της οικογένειας.
Επιπρόσθετα, το φαγητό μπροστά στην τηλεόραση ή σε οθόνη υπολογιστή δεν βοηθά τα παιδιά να αναγνωρίσουν το αίσθημα της πείνας ή να προσέχουν τι και πόσο τρώνε. Στην πραγματικότητα, δεν γίνεται αισθητή η αίσθηση του κορεσμού και είναι πολύ πιθανό να κάνουν λανθασμένες διατροφικές επιλογές, αφού κανένας δεν τους προσέχει. Εκτός των άλλων το οικογενειακό γεύμα έχει συνδεθεί με καλύτερη επίδοση των παιδιών στο σχολείο και κοινωνική προσαρμογή, με αύξηση της αυτοεκτίμησης τους, βελτίωση της ψυχολογικής τους κατάστασης (άγχος, κατάθλιψη) και αποφυγή των ‘κακών’ συνηθειών (κάπνισμα, ποτό).
Πηγή: protothema.gr
