Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Ζαγοράς, εδώ και δύο χρόνια, προβληματιζόμενο από τα συχνά περιστατικά ενδοσχολικής «βίας», σκέφτηκε να δημιουργήσει μια ομάδα διαχείρισης κρίσεων,που αποτελείται από το διευθυντή του σχολείου κύριο Παπούλια Κυριαζή, τη δασκάλα του τμήματος ένταξης κυρία Αγγελούκου Ελίνα και τον εκάστοτε εκπαιδευτικό που αντιμετωπίσει κάποιο περιστατικό μη αρμόζουσας συμπεριφοράς, δύσκολο ν’ αντιμετωπιστεί αποκλειστικά και μόνο από τον ίδιο. Η ομάδα αυτή είναι εκεί για ν’ ακούσει, ν’ αποσυμφορήσει την ένταση και να βοηθήσει το παιδί να οδηγηθεί στην επίλυση του προβλήματός του.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η προσπάθειά τους να ενισχύουν τη συνεργασία και τα θετικά συναισθήματα-πράξεις μεταξύ των παιδιών. Συγκεκριμένα, για έναν ολόκληρο μήνα οι μαθητές μπήκαν στη διαδικασία να βοηθούν, να ζητούν συγνώμη, να συνεργάζονται. Γινόταν καθημερινός υπολογισμός των καλών πράξεων και στο τέλος του μήνα βραβεύτηκε η τάξη με τους περισσότερους πόντους. Ως βραβείο δόθηκε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι στα παιδιά αυτά και ένας έπαινος που πιστοποιεί αυτή τους την επιτυχία, υπογεγραμμένο από το διευθυντή του σχολείου κύριο Παπούλια Κυριαζή και την υποδιευθύντρια Λύτρα Θεοδώρα
Η τάξη που κέρδισε ήταν η Τρίτη τάξη με δασκάλα την κυρία Βουλάγκα Γλυκερία. Αξιόλογη προσπάθεια έγινε και από τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου διδασκόντων, όπως την Βαρμπομπίτη Άννα, Ασημακοπούλου Βικτώρια, Ζάχου Λαμπρινή, Κορδάτου Μαρία, Λοάρη Νικολέτα, Βοικλή Επαμεινώνδα, Λύτρα Θεοδώρα, Φιλοκώστα Θεοδώρα, Καραφέργια Κωνσταντίνα, Τεχνοπούλου Μαρία, Χατχηαποστολίδου Άρτεμις. Πολύτιμη ήταν και η βοήθεια της δασκάλας του τμήματος ένταξης Αγγελούκου Ελίνας , που συντόνιζε την όλη προσπάθεια.
Στο τέλος έγινε συζήτηση, όπου ακούστηκαν οι εντυπώσεις τόσο των μαθητών, όσο και των εκπαιδευτικών που συμμετείχαν σ’ αυτή την προσπάθεια. Η κυρία Βουλάγκα Γλυκερία μίλησε για την ευθύνη της τάξης της από εδώ και πέρα καθώς και για το πόσο δέθηκαν τα παιδιά μεταξύ τους.
Ο κύριος Παπούλιας Κυριαζής με την υποδιευθύντρια του σχολείου κυρία Λύτρα Θεοδώρα τόνισαν τη σπουδαιότητα του να προσπαθούμε καθημερινώς για τις μεταξύ μας σχέσεις, ανεξάρτητα από τους πόντους το βραβείο και το δώρο. Τα παιδιά με τη σειρά τους δήλωσαν και έδειξαν με τη συμπεριφορά τους, πως κάτι τέτοιο έχει πλέον περάσει σαν τακτική συμπεριφοράς μέσα τους. Άλλωστε όλα είναι πιο όμορφα όταν κάνουμε τους άλλους χαρούμενους με την παρουσία μας….
Ούτε ένα "λευτεριά στο Μπόμπολα"
