μεταρρυθμιστική δύναμη ευθύνης, και πιστεύω ότι ως βασικός κορμός της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί στις 21 Σεπτεμβρίου μπορεί να βγάλει και πάλι τα κάστανα από τη φωτιά» τονίζει ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, Μάξιμος Χαρακόπουλος, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Οι πολίτες, όπως υποστηρίζει, αντιλαμβάνονται ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν μετά τη διάψευση των προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου, τονίζοντας ότι η χώρα «χρειάζεται μια επανεκκίνηση με συνεννόηση, συνεργασία, συναίνεση, συνένωση δυνάμεων όλων εκείνων που πιστεύουν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας».
Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης επισημαίνει την ανάγκη «μιας εθνικής διαπραγματευτικής ομάδας με ό,τι καλύτερο διαθέτουμε ως χώρα» και μίας συμφωνίας «σε ένα εθνικό παραγωγικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας σε συνεργασία με τους εταίρους μας προκειμένου η χώρα να μπει και πάλι στην τροχιά της ανάπτυξης».
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Ερ: Πώς βλέπετε, κύριε Χαρακόπουλε, να διαμορφώνεται το κλίμα μέσα σ' αυτόν τον πιεστικό χρόνο πριν από τις κάλπες; Έχουν ανέβει πάρα πολύ οι τόνοι.
Απ: Οι πολίτες είναι πια σοφότεροι μετά την επτάμηνη εμπειρία της διακυβέρνησης της χώρας από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου διαψεύστηκαν οικτρά. Αυτοί που θα έσκιζαν το μνημόνιο, είδαν τελικά το μνημόνιο να σκίζει το κόμμα τους στα δυο. Υπόσχονταν ότι θα χορέψουν με νταούλια και ζουρνάδες στις αγορές και τελικά χόρεψαν στο ταψί τον ελληνικό λαό με το 3ο μνημόνιο, τον Αρμαγεδώνα μέτρων που έχουν φέρει, ιδιαίτερα για τον αγροτικό κόσμο, για τους κατοίκους της ελληνικής περιφέρειας. Ο κόσμος, λοιπόν, στις συναντήσεις που εγώ τουλάχιστον έχω στην περιφέρεια -και αυτή την ώρα σας μιλώ από τη Δεσκάτη των Γρεβενών όπου βρίσκομαι στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας- δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Χρειάζεται μια επανεκκίνηση η χώρα με συνεννόηση, συνεργασία, συναίνεση, συνένωση δυνάμεων όλων εκείνων που πιστεύουν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας.
Ερ: Άρα θεωρείτε και εσείς, όπως και ο κ. Μεϊμαράκης, ότι η κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν η καλύτερη λύση;
Απ: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός ο οποίος οδήγησε τη χώρα στο 3ο μνημόνιο με τα πιο οδυνηρά μέτρα. Επομένως, αυτοί που έβαλαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στο μνημόνιο δεν μπορεί να έχουν άλλοθι αρνούμενοι να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας την επαύριον των εκλογών, αν ο ελληνικός λαός το αξιώσει με το αποτέλεσμα που θα φέρει. Από τη στιγμή που πια δεν μπορεί κανείς να εμπαίζει άλλο τον ελληνικό λαό, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, μαγικοί δρόμοι, πέραν της δουλειάς και του σχεδίου -που χρειαζόμαστε- παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. Θα περιμέναμε όλες οι δυνάμεις, αυτές που αντιλαμβάνονται πως ο δρόμος για την ευημερία και την ανάπτυξη περνάει μέσα από την Ευρώπη, μέσα από τη συνεργασία με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους εταίρους μας, να συμμετάσχουν σε αυτήν την προσπάθεια. Και θα είναι φαρσοκωμωδία την επομένη των εκλογών, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρθει πρώτη δύναμη - όπως όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι δεν θα είναι πρώτη δύναμη-, να ξαναφορέσει και πάλι το αντιμνημονιακό αμπέχονο και να αρχίσει να πρωτοστατεί σε κινήσεις εντός και εκτός εισαγωγικών αγανακτισμένων και σε διαμαρτυρίες.
Ερ: Δεν με αφήσατε να διατυπώσω και το δεύτερο σκέλος. Οι διαφορές στο θέμα μιας πιθανής συγκυβέρνησης είναι τεράστιες. Δεν καλύπτεται, είναι πολύ πιο εύκολη η συνυπογραφή μνημονιακών νόμων στη Βουλή, αυτό δεν σημαίνει όμως απαραίτητα και σύγκλιση απόψεων σε επίπεδο διακυβέρνησης...
Απ. Προφανώς, θα πρέπει να υπάρχει μια ελάχιστη προγραμματική συμφωνία και εκεί είναι τα δύσκολα αν θέλετε. Η χώρα χρειάζεται ένα συγκροτημένο σχέδιο, δεν μπορεί να πορευόμαστε άλλο με ερασιτεχνισμούς, με ιδεολογικές αγκυλώσεις και εμμονές.
Ερ: Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας δηλαδή;
Απ: Νομίζω ότι αυτό επιβάλλει η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, η κρισιμότητα των στιγμών.
Ερ: Με συγκεκριμένη στόχευση και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα;
Απ: Προφανώς. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε μία εθνική διαπραγματευτική ομάδα, στην οποία κάθε πολιτική δύναμη θα πρέπει να προτείνει τους καλύτερους, τους πιο άξιους που μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτή, γιατί η διαπραγμάτευση είναι αέναη στην Ευρωπαϊκή Ένωση: θα έχουμε κάθε τόσο αξιολόγηση του προγράμματος, δυνατότητα να προτείνουμε εναλλακτικά ισοδύναμα μέτρα, ιδιαίτερα για να καμφθεί η υπερφορολόγηση των αγροτών. Θα πρέπει να σχηματιστεί μια εθνική διαπραγματευτική ομάδα με ό,τι καλύτερο διαθέτουμε ως χώρα και να συμφωνήσουμε, επίσης, σε ένα εθνικό παραγωγικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας σε συνεργασία με τους εταίρους μας, προκειμένου η χώρα να μπει και πάλι στην τροχιά της ανάπτυξης.
Ερ: Μια τελευταία ερώτηση. Τι θα λέγατε σε έναν αναποφάσιστο ψηφοφόρο. Οι αναποφάσιστοι είναι πολλοί τώρα. Συμπληρώστε εσείς τη φράση με δυο λόγια, σας παρακαλώ: Ψηφίστε εμάς, γιατί....
Απ: Νομίζω ότι όλοι, με την εμπειρία αυτής της τελευταίας πενταετίας και τη διάψευση των προσδοκιών όλων των λαϊκιστών -που έλεγαν ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις, εύκολοι δρόμοι-, είμαστε σοφότεροι. Ας κρίνουν, λοιπόν, πότε ήταν καλύτερα τα πράγματα: τον Δεκέμβρη του 2014 ή σήμερα μετά την επτάμηνη διακυβέρνηση των λαϊκιστών του ΣΥΡΙΖΑ; Νομίζω ότι αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η χώρα οπισθοδρόμησε αυτούς τους επτά μήνες σε όλους τους τομείς. Χρειάζεται συνεννόηση, συνεργασία, και συναίνεση με υπεύθυνη διακυβέρνηση. Η ΝΔ, παρά τα λάθη και τις αστοχίες του παρελθόντος, απέδειξε σε γενικές γραμμές ότι είναι η παράταξη των ορθών επιλογών, είναι η μεταρρυθμιστική δύναμη ευθύνης και πιστεύω ότι ως βασικός κορμός της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί στις 21 Σεπτεμβρίου μπορεί να βγάλει και πάλι τα κάστανα από τη φωτιά.
Καλά σοβαρά τώρα με ταξί
