Στην σύναξη αυτή, συμμετείχαν πολλοί Θεολόγοι από τα σχολεία της Λάρισας, οι οποίοι έδωσαν δυναμικά το παρόν τους μαζί με αρκετούς Θεολόγους ιερείς, που με πολύ ενδιαφέρον βρέθηκαν κοντά στον συμπροβληματισμό των συναδέλφων τους εκπαιδευτικών και διδασκάλων του μαθήματος των θρησκευτικών.
Το θέμα της ημερίδας ήταν : « ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» και κεντρική Ομιλήτρια ήταν η κ.Φωτεινή Σταλίκα καθηγήτρια θεολόγος-φιλόλογος.
Η ημερίδα ξεκίνησε με χαιρετισμό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ.Ιγνατίου, ο οποίος εξήρε τον σπουδαίο ρόλο αλλά και το έργο του σημερινού Θεολόγου στα σχολεία και ευχαρίστησε τόσο τους Προϊσταμένους της Εκπαιδεύσεως και την νέα σχολική σύμβουλο, όσο και τους μάχιμους Θεολόγους, που δίδουν την δική τους μαρτυρία στις δύσκολες ημέρες που διέρχεται το ωραιότερο μάθημα του σχολικού προγράμματος. Στην συνέχεια τον λόγο έλαβαν οι παλαιοί Προϊστάμενοι κ.Κωνσταντίνος Αθανασόπουλος και κ.Ιωάννης Καραμήτρος, και ο Προϊστάμενος της Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως κ.Αθανάσιος Μαργαριτόπουλος, οι οποίοι απηύθυναν θερμό χαιρετισμό και βαρυσήμαντα μηνύματα προς τους διδασκάλους της ιεράς επιστήμης.
Στην ανάπτυξη της ομιλίας της η κ.Σταλίκα αναφέρθηκε στην ύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων και στο ότι αυτό οφείλεται τόσο στις συνεχείς μετακινήσεις των λαών όσο και στα κοινωνικά και όχι μόνο προβλήματα που προκύπτουν από τις μετακινήσεις αυτές. Η Ελλάδα δέχτηκε ένα μεγάλο κύμα πολιτικών προσφύγων και μεταναστών με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί στις πιο ευαίσθητες περιοχές της ένα νέο μοντέλο εκπαίδευσης, το λεγόμενο «Διαπολιτισμικό Σχολείο». Το δίλημμα επομένως που προέκυψε είναι: πολιτισμική ομογενοποίηση ή διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας; Η διαπολιτισμική εκπαίδευση είναι ενάντια σε κάθε είδους διακρίσεις γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και εικόνες του Θεού. Στόχος λοιπόν της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης είναι να αναβαθμίσει τους πολιτισμούς και τις γλώσσες καταπολεμώντας τον ρατσισμό που προκύπτει με μορφή συμβόλων ή επιθετικής συμπεριφοράς μετά από ανάλογα πολιτιστικά και γλωσσικά στοιχεία. .
Η σχολική τάξη πρέπει να εξασφαλίζει την επικοινωνία με το «διαφορετικό» περιβάλλον, να ενισχύει την αυτοπεποίθηση του παιδιού και να διαμορφώνει την προσωπικότητα τους με βάση τον διδασκόμενο σεβασμό, την αληθινή αγάπη και την ειλικρινή φιλία των παιδιών, που βρέθηκαν σε έναν κοινό χώρο και που τα οράματά τους μπορεί και πρέπει να είναι κοινά, χωρίς διαφορές και αντιθέσεις.
Αξιοσημείωτη ήταν και η αναφορά της διακεκριμένης εισηγήτριας στις μεταναστεύσεις των ανθρώπων και των λαών και στους λόγους που αυτές γίνονται, όπως και στους νόμους που εκδίδονται σε κάθε μία Ευρωπαϊκή και μη χώρα γύρω από το θέμα αυτό.
Μετά από τον έντονο προβληματισμό των συμμετεχόντων Θεολόγων και το νηστίσιμο γεύμα που ακολούθησε, οι σύνεδροι κατέληξαν στο ότι στην Ορθόδοξη χώρα μας και στα σχολεία της πρέπει να υπάρχει αλληλοκατανόηση, σεβασμός και αγάπη για κάθε έναν μαθητή, που μετέχει σε αυτά και συγχρόνως να σεβόμαστε την ιστορία των λαών, χωρίς όμως να διαγράφουμε και την Ελληνική αθάνατη ιστορία και παιδεία, που ανέδειξε τόσο μεγάλες και ισχυρές προσωπικότητες μέσα στον χρόνο και χωρίς να διστάζουμε να ομολογούμε την πίστη μας στον αληθινό Θεό, τον Θεό της αγάπης, τον άγιο Τριαδικό Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.
Ούτε ένα "λευτεριά στο Μπόμπολα"
