Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) σε όλους τους δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους της Ενημέρωσης.
Για σήμερα Τετάρτη, με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τις 11 Ιουνίου του 2013 και τον ξαφνικό θάνατο της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης που επέβαλε η μνημονιακή κυβέρνηση με το μαύρο στην ΕΡΤ, η ΠΟΕΣΥ, η ΠΟΣΠΕΡΤ, η ΠΟΕΠΤΥΜ, η ΕΣΗΕΑ, η ΕΣΗΕΜ-Θ, η ΕΣΗΕΠΗΝ, η ΕΣΗΕΘΣτΕ-Ε, η ΕΣΠΗΤ και όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤopen, επαναβεβαιώνουν στο όνομα της δημοκρατίας και του ελληνικού λαού την ακλόνητη και αταλάντευτη βούληση τους για άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Οι Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις τιμώντας τον διαρκή και έντιμο αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ αποφάσισαν για τις 11 Ιουνίου 2014: · Την κήρυξη 4ωρης στάσης από τις 12:00 έως τις 16:00 για τους εργαζόμενους στον κλάδο της ενημέρωσης με συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) και πορεία προς το Υπουργείο Οικονομικών.
· Την πραγματοποίηση στις 19:00 μεγάλης αγωνιστικής, παλλαϊκής συγκέντρωσης έξω από το Ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής. Στη συγκέντρωση έχουν προσκληθεί να μιλήσουν αρχηγοί των κομμάτων και εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης.
· Ολόκληρη η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας από το δίκτυο της EΡΤopen, την ΕΤ3, τις συχνότητες των περιφερειακών ΕΡΑ σε όλη την Ελλάδα και από τα βραχέα σε όλο τον κόσμο.
Καλούνται και τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης (κανάλια, ραδιοσταθμούς, διαδικτυακούς ιστότοπους) να σταθούν αλληλέγγυοι στον αδιάκοπο και κρίσιμο
αγώνα για την ενημέρωση μεταδίδοντας ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις .
Για όσους κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν
Για όσους επιμένουν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, παραπέμπουμε στην κοινή ανακοίνωση των τριών Ομοσπονδιών στο χώρο του Τύπου και των 5 Ενώσεων
Συντακτών της χώρας:
«… Η ΠΟΕΣΥ, η ΠΟΣΠΕΡΤ, η ΠΟΕΠΤΥΜ, η ΕΣΗΕΑ, η ΕΣΗΕΜ-Θ, η ΕΣΗΕΠΗΝ, η ΕΣΗΕΘΣτΕ-Ε, η ΕΣΠΗΤ και όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤOPEN, επαναβεβαιώνουν στο όνομα της δημοκρατίας και του ελληνικού λαού την ακλόνητη και αταλάντευτη βούληση τους για άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ». Στο συνεχιζόμενο εδώ και 12 μήνες αγώνα για επαναλειτουργία της ΕΡΤ, κομβικό
ρόλο για την μη ευόδωσή του, έπαιξε η δημιουργία και λειτουργία της κατ΄ ευφημισμό «Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης». Με αδιαφανείς διαδικασίες, με τροπολογίες επί τροπολογιών, με κατάργηση του ΑΣΕΠ, με διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, επιχειρήθηκε να λειτουργήσει η ΔΤ ως οριστική «ταφόπλακα» στην ΕΡΤ και την μακρά ιστορία της. Η Ελλάδα ένα χρόνο τώρα κατέχει το
θλιβερό παγκόσμιο προνόμιο να ισχυρίζεται ότι διαθέτει «δημόσια Ραδιοτηλεόραση» με προσωπικό εποχικούς υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίοι σε αυτή τη φάση έχουν υπενοικιασθεί στη ΝΕΡΙΤ. Η
πολυσυζητημένη αξιοκρατία, οι «καθαροί» διαγωνισμοί χάθηκαν στην ανυποληψία μαζί με τους εμπνευστές τους, Καψή, Προκοπάκη, Ευαγγελάκου, Μάναλη. Και με τον Σίμο Κεδίκογλου που έδωσε -στην κυριολεξία- το εναρκτήριο λάκτισμα στην ΕΡΤ. Ένα λάκτισμα που του κόστισε την «κόκκινη κάρτα» από τη δημοσιογραφία και το υπουργιλίκι.
Αυτά καταγγέλλουν σταθερά και αταλάντευτα εδώ και 12 μήνες όλες οι Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις του Τύπου, γι’ αυτό και δεν τους αγγίζουν κατηγορίες για «χλεύη», «λοιδορίες» και διάθεση να «εξοριστούν συνάδελφοι από τα σωματεία και τις ενώσεις εργαζομένων γιατί διεκδίκησαν μία θέση εργασίας…». Είναι πολύ πιο σοβαρό το θέμα απ’ όσο κάποιοι επιμένουν να το αντιμετωπίζουν. Βασικός γνώμονας της λειτουργίας και των αποφάσεων όλων των Ενώσεων του Τύπου, όπως προβλέπεται και από τα καταστατικά τους, είναι η προάσπιση της δημοκρατίας, της αδέσμευτης ενημέρωσης, της δεοντολογίας.
Επισημαίνουμε τέλος, σχετικά με την αγωνιστική διάθεση των «εργαζόμενων στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση» που εγκαλούν τις Ενώσεις ότι «πρέπει να κηρύξουν 24ωρη απεργία σε όλα τα Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα», ότι η 11η Ιουνίου δεν είναι «μία ημέρα – σταθμός για το δημόσιο αγαθό της ενημέρωσης», όπως ισχυρίζονται. Είναι μια μαύρη μέρα-όνειδος για την Δημοκρατία και την
ενημέρωση στην Ελλάδα, συνώνυμη των πιο μαύρων επετείων της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας.
Η απόφασή των 3 Ομοσπονδιών και των 5 Ενώσεων Συντακτών για 4ωρη στάση εργασίας ελήφθη και για να δώσει τη δυνατότητα σε όλα τα Ραδιοτηλεοπτικά μέσα και στον Τύπο της επομένης, να αναφερθούν εκτενώς στην πρώτη «επέτειο του μαύρου» και στις εκδηλώσεις που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα. Πεδίον δόξης λαμπρό, για όλους τους εργαζόμενους και για τον καθένα χωριστά, να αποδείξει με τη δουλειά του το αγωνιστικό του φρόνημα.
