Στην Ημερίδα Στο Κιλελέρ Ο Κέλλας

συνεταιριστικές δράσεις που είναι όπως είπε το μέλλον της αγροτικής οικονομίας. Αναλυτικά τόνισε τα εξής:
«Το βήμα για μια σύγχρονη αγροτική οικονομία είναι το να μπορούν οι οικογενειακές επιχειρήσεις να συνεταιρισθούν για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις νέες απαιτήσεις της αγοράς. Το μέχρι πρότινος συνεταιριστικό μοντέλο της χώρας απέτυχε παταγωδώς, με το χειρότερο επακόλουθο, τις ηθικές απώλειες, αφού κλονίστηκε στον μέγιστο βαθμό η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη σε τέτοιες κινήσεις. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερους νέους συνεταιρισμούς να κάνουν την εμφάνισή τους και με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν  ότι μόνο όταν υπάρχει κοινό όφελος, αυξάνεται και το ίδιον».
Αυτό τόνισε στην ομιλία του, ο βουλευτής Χρήστος Κέλλας, στην ημερίδα που διοργανώθηκε με θέμα «την οικογενειακή εκμετάλλευση και τις συλλογικές δράσεις στην αγροτική οικονομία», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον εορτασμό του Κιλελέρ. Ο βουλευτής επεσήμανε την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του αγροτικού τομέα μέσα από την οικογενειακή εκμετάλλευση και την αξιόπιστη συλλογική δράση.
Αναλυτικά η ομιλία του βουλευτή:
Από το 2010, την χρονιά που η χώρα μας επίσημα χρειάστηκε εξωτερική βοήθεια και εισήλθε στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, από τότε προσπαθούμε να βρούμε ποιο είναι το παραγωγικό μοντέλο εκείνο που θα πρέπει να δώσουμε βαρύτητα και να επενδύσουμε, ώστε να γίνει το όχημα που θα βγάλει την χώρα από το τούνελ και θα σταθεροποιήσει την οικονομία μας.
Η αγροτική πολιτική που ακολουθήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν μια λανθασμένη πολιτική που βασίστηκε στη βραχυπρόθεσμη εισπρακτική λογική έναντι του μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού σχεδιασμού. Αντί να εκμεταλλευτούμε όλα τα οφέλη που έφερε η ένταξη της χώρας μας στην Ενωμένη Ευρώπη με την μορφή των διάφορων ενισχύσεων, δυστυχώς αυτές οι ενισχύσεις έγιναν οι αιτίες που η χώρα παρέμεινε αντιπαραγωγική και καθηλωμένη σε απαρχαιωμένες αντιλήψεις. Η αγροτική πολιτική προσανατολίστηκε στην είσπραξη των ενισχύσεων, κάτι που την κατέστησε πιο εξαρτημένη από τις αποφάσεις της ΕΕ, ενώ συγχρόνως απομακρύνθηκε από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας.
Η Ελλάδα μπορούσε και μπορεί να γίνει ο κήπος της Ευρώπης. Αυτό που λέω δεν είναι μια ουτοπία, ούτε ευχολόγιο. Είναι μια ρεαλιστική πρόταση που βασίζεται σε ρεαλιστικά στοιχεία. Ήδη από το 2010 και μετά όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιστρέφουν στον πρωτογενή τομέα. Τους συνεχόμενους μειωμένους δείκτες της αγροτικής οικονομίας από το 1993 έως και το 2010, αντικαθιστούν οι θετικοί δείκτες εξαγωγών και αγροτικής παραγωγής. Δυναμικά προϊόντα, αποτέλεσμα σύγχρονων μεθόδων καλλιέργειας, με υψηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως οπωροκηπευτικά, φέτα, γάλα, εσπεριδοειδή, λάδι και πολλά ακόμα, κατακτούν τις αγορές όλου του κόσμου.
Ο αγροτικός τομέας τα προηγούμενα χρόνια είχε απαξιωθεί. Τα παιδιά των αγροτών εγκατέλειπαν τα χωράφια, επέλεγαν διαφορετικά επαγγέλματα, υποτιμώντας τις προοπτικές και τις δυνατότητες που μπορούν να προσφέρουν γεωργία και κτηνοτροφία.
Τώρα όμως ήρθε η στιγμή μέσα από μια οδυνηρή οικονομική κρίση να δούμε τις ευκαιρίες που προσφέρονται από τον πρωτογενή τομέα. Βλέπουμε μια εμφανή στροφή στην οικογενειακή εκμετάλλευση και στην διαφορετική αντιμετώπιση του αγροτικού επαγγέλματος, πιο πολύ  σαν μια σύγχρονη επιχείρηση που μπορεί να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές εισόδημα και ποιότητα ζωής.
Μέρα με τη μέρα γίνεται και περισσότερο αντιληπτό πως η οικογενειακή εργασία μπορεί να γίνει η εκ των έσω λύση για την αγροτική οικογένεια. Η συνεισφορά της οικογενειακής εργασίας έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα στον περιορισμό του κόστους και στο παραγωγικό αποτέλεσμα.
Το αμέσως επόμενο βήμα για μια σύγχρονη αγροτική οικονομία είναι το να μπορούν αυτές οι οικογενειακές επιχειρήσεις να συνεταιρισθούν για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις νέες απαιτήσεις της αγοράς. Το μέχρι πρότινος συνεταιριστικό μοντέλο της χώρας απέτυχε παταγωδώς, με το χειρότερο επακόλουθο, τις ηθικές απώλειες, αφού κλονίστηκε στον μέγιστο βαθμό η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη σε τέτοιες κινήσεις.
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερους νέους συνεταιρισμούς να κάνουν την εμφάνισή τους και με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν  ότι μόνο όταν υπάρχει κοινό όφελος, αυξάνεται και το ίδιον. Συνεταιρισμοί  στη Νάουσα, στη Κοζάνη, στο Πήλιο, στον Τύρναβο και πολλοί ακόμα, με τελευταίο παράδειγμα το ΘΕΣ ΓΑΛΑ, μας κάνουν όλοι να μελαγχολούμε αναλογιζόμενοι το πόσος χρόνος πήγε χαμένος αλλά και να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία όταν κάθε μέρα μαθαίνουμε τις εντυπωσιακές επιδόσεις των υγιών αυτών συλλογικών δράσεων.
Το κλειδί λοιπόν της επιτυχίας είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέσα από τον συνδυασμό της αγροτικής οικογενειακής επιχείρησης και της αξιόπιστης συλλογικής δράσης. Το άθροισμα όλων αυτών θα μας δώσει άκρως θετικά αποτελέσματα.
Τέλος, η πολιτεία οφείλει πλέον να δώσει στον πρωτογενή τομέα τον ρόλο που του αξίζει. 1 )Πρώτα απ’ όλα η αγροτική πολιτική να καθορίζεται μέσα από τα Πανεπιστήμια. 2 ) Η φορολόγηση πρέπει να είναι τέτοια που θα ενθαρρύνει όλο και περισσότερους  να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή και όχι να τους απομακρύνει. 3 ) Νέα προγράμματα και αυστηροί έλεγχοι  πρέπει να αντικαταστήσουν το καθεστώς ασυδοσίας που υπήρχε.
Η σημερινή κρίση ανέδειξε εγγενή προβλήματα που έχουν να κάνουν με διαρθρωτικά και οργανωτικά προβλήματα, με κρίσεις θεσμών και γενικά ανέδειξε την στρεβλότητα της όλης κατάστασης που επικρατούσε σε όλους τους τομείς της χώρας μας, συνεπώς και στον πρωτογενή τομέα. Η ισορροπία που υπήρχε ήταν εικονική και στηρίζονταν σε σαθρές βάσεις.
Τώρα βρισκόμαστε σε μια φάση για την υπογραφή ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου για την γεωργία με έναν επαναπροσδιορισμό των πολιτικών στήριξής της. Είναι η κατάλληλη στιγμή να δημιουργηθεί ένα νέο πλαίσιο ασφάλειας, εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας μεταξύ πολιτείας και πρωτογενούς τομέα, θεμέλια του οποίου θα είναι η οικογενειακή εκμετάλλευση και η συλλογική δράση.