Πριν από λίγες ημέρες, στη Λάρισα, ένας σκύλος επιτέθηκε σε ένα οκτάχρονο παιδί που επέστρεφε με το ποδήλατο στο σπίτι του, επιφέροντας πολλαπλά τραύματα σε διάφορα σημεία του σώματός του. Το παιδί μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο όπου έκανε πολλά ράμματα και παρέμεινε για παρακολούθηση.
Τι ήταν αυτό που πυροδότησε την τρομακτική αυτή συμπεριφορά του ζώου και πώς θα μπορούσε ενδεχομένως αυτή να είχε αποτραπεί; Απαντήσεις κλήθηκε να δώσει ο κλινικός ζώων και συνεργάτης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Βαγγέλης Διαμαντάκος (με σπουδές στο Σαουθάμπτον της Βρετανίας).
«Το θέμα μιας επίθεσης είναι γενικά πολυδιάστατο» λέει στο «Βήμα» ο κ. Διαμαντάκος. «Υπάρχουν τρεις κεντρικοί άξονες οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο ως προς την επιθετική συμπεριφορά του σκύλου: ο σκύλος, ο ιδιοκτήτης και το περιβάλλον». Το περιβάλλον, όπως μας εξηγεί, μπορεί να είναι οτιδήποτε - στην προκειμένη περίπτωση, το παιδί που περνούσε με το ποδήλατο. Ο σκύλος ήταν ελληνικός ποιμενικός. Συνδετικός κρίκος των δύο είναι ο ιδιοκτήτης. «Οι τελευταίοι νόμοι για τα ζώα συντροφιάς αναφέρουν ότι υπάρχουν ευθύνες για τον ιδιοκτήτη, καθώς τόσο ο σκύλος όσο και το περιβάλλον αποτελούν ευμετάβλητους παράγοντες» προσθέτει ο ίδιος.
Από την πλευρά του, ο Μάικλ Σικάσιο, πρόεδρος του Διεθνούς Συνδέσμου Συμπεριφοριστών Ζώων (IAABC), σχολίασε το συμβάν λέγοντας: «Χωρίς περισσότερες πληροφορίες είναι αδύνατο να προσδιορίσει κανείς τους παράγοντες που ενδεχομένως να πυροδότησαν την επιθετική συμπεριφορά του ζώου...
Οι παράγοντες αυτοί έχουν άμεση σχέση με την παρατήρηση του ζώου, τη συλλογή δεδομένων και την καταγραφή του ιστορικού της συμπεριφοράς του, την αξιολόγηση του περιβάλλοντος στο οποίο ζει και κινείται, την περιγραφή αυτοπτών μαρτύρων, την αξιολόγηση της συμπεριφοράς του ζώου, τις λεπτομέρειες και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από το συμβάν, όπως επίσης με τις κτηνιατρικές εξετάσεις του».
Ο έλληνας συμπεριφοριστής ζώων υποστηρίζει ότι η εκπαίδευση, δηλαδή η ενασχόληση του ιδιοκτήτη με τον σκύλο προκειμένου το ζώο να μάθει βασικούς κανόνες συμπεριφοράς, είναι απαραίτητη. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει από τον ίδιο ή με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού. Σε κάθε περίπτωση ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να είναι υπομονετικός και επίμονος, όπως θα ήταν και με ένα μικρό παιδί.
«Η εκπαίδευση ενός σκύλου που ζει στην πόλη έχει να κάνει τόσο με την εξοικείωση και την κοινωνικοποίησή του με τους ανθρώπους όσο και με την εξοικείωση και ευαισθητοποίηση με ερεθίσματα του περιβάλλοντος - αυτοκίνητα, ποδήλατα, μηχανάκια, οτιδήποτε μπορεί να συναντήσει ο σκύλος στο περιβάλλον στο οποίο κινείται. Για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να ξεκινάει σε όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία».
Πηγή: newsit.gr