στην τελευταία του κατοικία τον μακαριστό Αρχιμανδρίτη π. Παύλο Χαρίση, απλανή πνευματικό πατέρα και ιεροκήρυκα της Λαρισαικης εκκλησίας.
Η εξόδιος ακολουθία του μεταστάντος εψάλη στον ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην Καρύτσα, προεξάρχοντος του καρδιακού του φίλου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου και συμμετέχοντος του οικείου Ιεράρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου.
Ακόμη συμμετείχαν πολλοί Ηγούμενοι και πολλές Ηγουμένες, μοναχοί και μοναχές και πλήθος πνευματικών παιδιών του.
Επικηδείους λόγους εξεφώνησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ο οποίος με την ρητορική ικανότητα που τον διακρίνει περίγραψε την πληθωρική προσωπικότητα του μεγάλου Εκκλησιαστικού ανδρός και παιδικού του φίλου, ο οποίος εποίμανε τον λαό του Θεού με σύνεση, ειλικρινή αγάπη και αυτοθυσία, γι’ αυτό και το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο.
 |
Φανερά συγκινημένος ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος παρομοίασε τον απερχόμενο Κληρικό ως τον Σαμψών, τον σοφό και πιστό άνδρα της Παλαιάς Διαθήκης και Κριτή του Ισραήλ που ως άλλος μικρός ήλιος έλαμψε στην τοπική κοινωνία και φώτισε τις ψυχές των ανθρώπων.
Και τελειώνοντας, τον μεταστάντα Κληρικό αποχαιρέτησε εκ μέρους του Ιερού Κλήρου ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Αρχιμανδρίτης π. Αχίλλιος, ο οποίος παρουσίασε την ενάρετη ζωή του πατρός από της γεννήσεώς του έως και της τελευταίας ημέρας της επιγείου παρουσίας του.
 |
Ο π. Παύλος, κατά κόσμον Πέτρος, γεννήθηκε στον Βόλο την 1-5-1945 από ευσεβείς γονείς.
Σύντομα όμως οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στην Λάρισα όπου και τελειώνει τις σπουδές του φοιτώντας στο Νυκτερινό Σχολείο και εργαζόμενος κατά την διάρκεια της ημέρας σε παντοπωλείο για να μπορεί να βοηθά οικονομικά και την οικογένειά του.
Από μικρό παιδί μεγάλωσε μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας ως κατηχητής και αργότερα ως λαικός ιεροκήρυκας περιοδεύοντας στα χωριά της Μητροπόλεώς μας.
Τελειώνοντας το Επτατάξιο Νυκτερινό Γυμνάσιο αποφασίζει και δίδει εξετάσεις στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στις οποίες και επέτυχε, παρ' όλες τις αμφιβολίες του περιβάλλοντός του, για τις ικανότητές του.
 |
Τελειώνοντας τις σπουδές του με Άριστα, υπηρετεί ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στην Διεύθυνση Οικονομικού της 1ης Στρατιάς. Αμέσως μόλις απεστρατεύθη, ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Πλαταμώνος κυρός Θεολόγος του αναθέτει την διεύθυνση του Εκκλησιαστικού Οικοτροφείου της Ιεράς Μητροπόλεως.
Αξιοποιώντας το φωνητικό του χάρισμα κοντά σε σπουδαίους διδασκάλους ανεδείχθη σύντομα σε έμπειρο γνώστη και διδάσκαλο της Βυζαντινής Μουσικής. Υπηρέτησε ως Ιεροψάλτης στον Ι.Ν.του Αγ. Αθανασίου Λαρίσης, ενώ παράλληλα ήταν μέλος της Βυζαντινής Μουσικής Σχολής Θεσσαλονίκης λαμβάνοντας μέρος σε όλα τα ανά την Ελλάδα φεστιβάλ που διοργάνωνε.
Η κλήση του όμως για την Ιερωσύνη και την Ιεραποστολή στην τοπική Εκκλησία, αλλά και το κάλεσμα του Θεού, το φθινόπωρο του 1970, οδηγούν τα βήματά του στην Ι. Μονή Κομνηνείου, την οποία ο μακαριστός Μητροπολίτης Λαρίσης και Πλαταμώνος κυρός Θεολόγος μερίμνησε να επανδρωθεί και να ανακαινισθεί.
Εκεί, με Γέροντα τον πνευματικό του, μακαριστό π. Αθανάσιο Μυτιληναίο και συμμοναστές φίλους των νεανικών του χρόνων, έμεινε ως δόκιμος μοναχός μέχρι την 26η Ιουνίου 1973 οπότε και εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Παύλος. Το ίδιο έτος στις 9 Σεπτεμβρίου 1973 χειροτονείται Διάκονος και στις 26 Μαίου 1974 χειροτονείται Πρεσβύτερος στον Μητροπολιτικό Ι. Ναό του Αγίου Αχιλλίου, υπό του Μητροπολίτου Λαρίσης και Πλαταμώνος κυρού Θεολόγου.
Ήταν φίλος της άσκησης, της νηστείας, της σιωπής και της προσευχής και δεν κάμφθηκε ποτέ υπηρετόντας ταπεινά και αφανώς ως Εκκλησιαστικός της Ιεράς Μονής. Σύντομα χειροθετείται Πνευματικός από τον Μητροπολίτη Λαρίσης και Πλαταμώνος κυρό Σεραφείμ και τοποθετείται ως Εφημέριος του Ι.Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών Καρύτσας.
Εκεί η προσφορά του ήταν υποδειγματική. Ανακαίνισε αμέσως όλα τα παρεκκλήσια και τα εξωκκλήσια του χωριού. Αφύπνισε τους κατοίκους και τους δίδαξε τον δρόμο της Σωτηρίας με την Εξομολόγηση, το θείο Κήρυγμα και την προσωπική ποιμαντική διακονία της αγάπης και της φιλανθρωπίας. Αγαπήθηκε και αγάπησε τους κατοίκους και τα πνευματικά του παιδιά όσο περισσότερο μπορούσε δίνοντας ολόκληρο το είναι στην μελέτη, την προσευχή και την κατήχηση των ανθρώπων.
 |
Παράλληλα με το ποιμαντικό του έργο σπουδάζει και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης απ' όπου λαμβάνει το πτυχίο με Άριστα.
Ήταν σπουδαίος ομιλητής και γνώστης της Αγίας Γραφής και των Πατέρων.
Γιά την πνευματική του προσφορά και την συστηματική εργασία του στον Αμπελώνα του Κυρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος του απένειμε το Οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου αμέσως άμα τη αφίξει του.
Με τις ευλογίες και τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, δίδασκε, κατηχούσε και εξομολογούσε τους πιστούς στο Ιερό Παρεκκλήσι του Αγίου Αντωνίου στο πάρκο του Στρατιωτικού Νοσοκομείου Λαρίσης.
Η καρδιά του όμως δεν μπόρεσε να τον ακολουθήσει στο σκληρό του έργο και έτσι ο αγαπητός σε όλους μας και σιωπηλός εργάτης του Κυρίου, π. Παύλος, εκοιμήθη την 19 Αυγούστου 2013 στις 7μ.μ.
 |
