που αποφασίζουν ή τους «ίδιους απλούς συμμέτοχους» για την πορεία της πόλης μας– σχετικά με το στρατιωτικό κτίριο της Μεραρχίας, επί της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου:
Δεν πρέπει να βλέπουμε το «δένδρο» αλλά «το δάσος». Κάθε ευγενής προσπάθεια με σωστά κριτήρια η οποία, είναι «αποκομμένη» από ένα «ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο αστικής ανάπλασης», σχεδιαζόμενο και υλοποιούμενο με δυναμικό τρόπο, άρα με διαρκή παρακολούθηση από «εντεταλμένο δημοτικό ειδικό οργανισμό ανάπλασης», κινδυνεύει πάντα να χαρακτηριστεί ως «ευκαιριακή ενέργεια» ή ως «επικοινωνιακή τακτική».
Το ΤΕΕ, διαχρονικά αλλά, ειδικά, από το 2005 και μετά, όταν είχε διοργανώσει το Διεθνές Τριήμερο «Μεσαίες πόλεις και Αρχιτεκτονική» είχε διατυπώσει την πρόταση για την ίδρυση ενός Δημοτικού Οργανισμού με αρμοδιότητα τον Πολεοδομικό-Χωροταξικό- Αρχιτεκτονικό σχεδιασμό – υλοποίηση και, διαρκή παρακολούθηση για την δυναμική αστική ανάπλαση μίας πόλης σαν τη Λάρισα. Την διαρκή παρακολούθηση όλων των Πολεοδομικών & Χωροταξικών θεσμικών εργαλείων που αφορούν την πόλη μας.
Στα πλαίσια αυτά επανερχόμαστε, και επιτέλους, πρέπει να εμπεδωθεί στην πόλη αυτή, η αξία μίας «ολιστικής αντιμετώπισης» του αστικού σχεδιασμού, από τους ειδικούς, μέσα όμως και, από συγκεκριμένο θεσμοθετημένο δημοτικό μηχανισμό-οργανισμό σε άμεση συνέργεια και με την Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου (ΚΕΔ), για την οποία επισημάναμε πριν λίγο καιρό, την αντίθεσή μας στην υποβάθμιση του ρόλου της, έως και την απαξίωσή της, με άμεσο αποτέλεσμα την «απεμπόληση και άκριτης εκχώρησης δημόσιας περιουσίας», και εντός των ορίων του Δήμου.
Μία δημοτική πολιτική στον τομέα αυτό που, δεν θα αποτελεί ούτε «βιομηχανία άκριτης ακύρωσης του εγκεκριμένου σχεδίου πόλης» και «εκχώρησης στους δικαστές, του πολεοδομικού σχεδιασμού και ανάπτυξης της πόλης» αλλά ούτε και «απεμπόλησης και ξεπουλήματος της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας» που βρίσκεται εντός των ορίων του Δήμου.
Μία δημοτική πολιτική στον τομέα αυτό που, δεν θα κρατά «όμηρους» τους πολίτες δεσμεύοντας την περιουσία τους επί δεκαετίες, μη αποζημιώνοντάς τους άμεσα αλλά, και μη αξιοποιώντας την για τις ανάγκες που την έχει δεσμεύσει. Και μέσα από μία «ορθή και δυναμική πολεοδομική πολιτική» να αξιοποιεί όσα πρέπει και, να αποδεσμεύει όσα πρέπει.
Οι «ελεύθεροι δημόσιοι χώροι» και τα «δημόσια κτίρια» που βρίσκονται μέσα στα όρια του Δήμου, ανεξάρτητα από φορέα που ανήκουν, πρέπει να εξυπηρετούν πρώτιστα, το δημοτικό συμφέρον και τις ανάγκες της πόλης και των δημοτών. Και, για κάθε ειδική ανάγκη του φορέα και των μελών του, αν πρέπει να αποδοθούν σε άλλη χρήση, για χάριν του γενικού συμφέροντος, τότε, θα πρέπει ο Δήμος να βρίσκει την ανταποδοτική ή εναλλακτική λύση.
Σήμερα που, πέραν των δημόσιων ιδιοκτησιών, βάσει του εγκεκριμένου σχεδίου, υπάρχουν εδώ και χρόνια, δεσμευμένες- «υπό ομηρία» ιδιωτικές εκτάσεις και, επί το πλείστον, μη αξιοποιούμενες, απαιτείται άμεσα ο Δήμος να προβεί σε:
· Άμεση καταγραφή της «τράπεζας γης» του δήμου, της αξίας της και των εναλλακτικών μορφών αξιοποίησης
· Άμεση καταγραφή ελεύθερων χώρων και κτιρίων που ανήκουν σε άλλους δημόσιους φορείς
· Άμεση καταγραφή δεσμευμένων ελεύθερων χώρων και κτιρίων που ανήκουν σε ιδιώτες
· Καταγραφή πιθανών άμεσων αναγκών εξυπηρέτησης του δημόσιου φορέα και των μελών του, όπου ανήκουν
· Εξέταση δυνατότητας ανταπόδοσης προς το δημόσιο φορέα άλλης λύσης για την εξυπηρέτηση των αναγκών του
· Καταγραφή, κατά προτεραιότητα-σπουδαιότητα των άμεσων αναγκών που αντιμετωπίζει η συνοικία, όπου ανήκουν
· Εξέταση τεχνικής δυνατότητας και οικονομικής βιωσιμότητας- ανταποδοτικότητας για «επανάχρηση» των κτιρίων αυτών
· Άμεση δέσμευση της χρήσης αυτών των ελεύθερων χώρων και κτιρίων των λοιπών δημοσίων φορέων
· Άμεση αποδέσμευση ιδιωτικής περιουσίας δημοτών εφόσον, η δέσμευση και χρήση των ελεύθερων χώρων και κτιρίων του δημοσίου, καλύπτει τις ανάγκες της χωρικής ενότητας της πόλης για τις οποίες, για χρόνια, μέσω του σχεδίου πόλης, δεσμεύονταν οι περιουσίες των δημοτών
Στα πλαίσια αυτά, σήμερα, και με άμεση προτεραιότητα υλοποίησης των παραπάνω, μέσα από ένα καθορισμένο, σαφές και «σφιχτό» χρονοδιάγραμμα όχι πέραν του εξαμήνου, δεν πρέπει να παραχωρηθεί ή εκχωρηθεί ή πωληθεί σε ιδιώτη, με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσο, κανένα κτίριο ή ελεύθερος χώρος που ανήκει στο δήμο ή σε άλλο δημόσιο φορέα.