Όταν σε ηλικία 25 χρόνων ο απόφοιτος μηχανολόγος Μόρλετ Άλαιν αποχαιρετούσε το Βέλγιο για να ακολουθήσει τον έρωτα της ζωής του στην Ελλάδα δεν πίστευε ποτέ ότι θα περνούσαν άλλα τόσα και βάλε χρόνια στην Μακεδονία. Στον νέο τόπο, την πατρίδα της γυναίκας του, έπρεπε να βρει κάτι για να απασχοληθεί.
Παιδί κτηνοτρόφων ο ίδιος, πάντρεψε την οικογενειακή ενασχόληση με το αντικείμενο που είχε σπουδάσει. Ίδρυσε την εταιρεία «Belgomilk» που κύριο αντικείμενό της έχει την δημιουργία κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων. Τελευταίο της δημιούργημα είναι το «Tyrobox», ένα τυροκομείο-κοντέινερ που έχει συγκεντρώσει σε ένα χώρο 13×3μ. όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται κάποιος για να παράξει τυρί. Κι όταν λέμε «όλα τα απαραίτητα», δεν εννοούμε μόνο τον τεχνολογικό εξοπλισμό, αλλά και τις προδιαγραφές που έχει θέσει η κοινοτική νομοθεσία, όπως επίσης και τις παραξενιές της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Τι είδε ο Βέλγος
Για το τελευταίο μιλήσαμε με τον κ. Άλαιν ο οποίος, μετά τη μόνιμη εγκατάσταση του στην Θεσσαλονίκη το 1982, όχι μόνο μιλάει άπταιστα ελληνικά, αλλά ξέρει και τις παραξενιές του ελληνικού συστήματος διοίκησης, το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται ότι το νίκησε.
Είναι οι επιχειρήσεις startups η νέα ατμομηχανή της Ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής;
«Η διαδικασία δημιουργίας του Tyrobox δεν ξεκίνησε πριν από έξι μήνες. Είχε γίνει προσπάθεια αρκετά νωρίτερα αλλά είχε “σκοντάψει” σε διάφορα γραφεία. Ξέρετε, στην Ελλάδα έχουμε να κάνουμε με ένα δημόσιο δύσκολο και αργό. Ακόμη και μικρά καθημερινά πράγματα μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο σε κάποιον που θέλει να προχωρήσει μια επένδυση. Για παράδειγμα, εάν ο κτηνίατρος έχει τσακωθεί με την γυναίκα του την προηγούμενη πρέπει να ξέρεις ότι έχεις λίγες πιθανότητες να πάρεις την πολυπόθητη άδεια. Παράλληλα, είναι στελεχωμένο με τους λάθος ανθρώπους σε καίριες θέσεις. Πώς μπορείς να εξηγήσεις σε έναν υπεύθυνο πολεοδομίας ο οποίος είναι γιατρός, τι θέλεις να κάνεις; Οπλίστηκα λοιπόν με πολύ υπομονή και σε συνεργασία με ένα μηχανικό, ένα μηχανολόγο, έναν οικονομολόγο κι ένα δικηγόρο, κατέβηκα στην Αθήνα και γυρνούσαμε από γραφείο σε γραφείο κι από υπουργεία σε υπουργεία και μαζεύαμε υπογραφές και σφραγίδες ώστε να είμαστε πλήρως καλυμμένοι σε κάθε παραξενιά που θα προέκυπτε μετά την εγκατάσταση του πρώτου tyrobox».
Έχοντας ξοδέψει περίπου 350 χιλιάδες ευρώ για να ξεπεράσει προβλήματα, το πρώτο tyrobox εγκαταστάθηκε με επιτυχία και λειτουργεί ως «δεδικασμένο» για τα επόμενα κι όλους αυτούς που αντιδρούν σε οτιδήποτε νέο έρχεται να ταράξει τα νερά. Ανάμεσα σε αυτούς είναι φυσικά και οι μεγάλοι τυροκόμοι, οι οποίοι βλέπουν τους κτηνοτρόφους που τους τροφοδοτούσαν με πρώτη ύλη να μπορούν πλέον να αυτοδιαχειρίζονται την παραγωγή τους. Ειδικά το μέτρο για πώληση τυροκομικών προϊόντων στις λαϊκές αγορές που πέρασε την περασμένη άνοιξη στο πλαίσιο του ανοίγματος επαγγελμάτων, αναμένεται να αλλάξει τα δεδομένα και στην τυροκομία.
Αυτό όμως που εντυπωσίασε τον κ. Άλαιν είναι ότι τα περισσότερα από τα επτά Τyrobox (παράγονται στην Ελλάδα και το κόστος με το… κλειδί στο χέρι είναι 60.000 ευρώ) που έχουν παραγγελθεί έως σήμερα δεν κατέληξαν σε κτηνοτρόφους αλλά σε επιστήμονες: γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους. Παράλληλα, από τους ενδιαφερόμενους για νέες συμβάσεις, μόνο το 10% αυτών είναι κτηνοτρόφοι.
Σύμφωνα με τον κ. Άλαιν «μία εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι οι περισσότεροι από τους μη κτηνοτρόφους, έχοντας τα κεφάλαια, ψάχνουν μία διέξοδο στην τυροκομία προκειμένου να αυξήσουν το απολεσθέν εισόδημα από τη βασική τους εργασία. Όσο για τους κτηνοτρόφους, το πιθανότερο είναι ότι δεν υπάρχουν τα κεφάλαια έστω και γι’ αυτή την μικρή επένδυση. Για να τους βοηθήσουμε εξετάζουμε αυτό το διάστημα συνεργασία με τράπεζες ώστε οι ενδιαφερόμενοι να αποκτούν το tyrobox μέσω leasing».
«Θα φέρει ο βλάχος το τυρί» λέει μια ελληνική παροιμία. Αλλάζοντας την ελαφρώς, θα λέγαμε «θα φέρει ο Βέλγος το τυρί» περιμένοντας και άλλες εκπλήξεις από τον κ. Αλαίν.
