Μια παράσταση που αφορά τη ζωή του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη και ο ίδιος δηλώνει, ευτυχής. Όχι μόνο γιατί είναι πραγματικά όμορφα, αλλά προπαντός γιατί μέσα σε τρεις ώρες περνούν έξι δεκαετίες ζωής φορτωμένες με γεγονότα χωρίς τέλος. Από τη Μικρασιατική καταστροφή έως τη χούντα και βάλε.
Ο Μίκης Θεοδωράκης εξέφρασε όμως μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα REAL LIFE το μεγάλο του παράπονο:" Θα φύγω με μια θάλασσα μουσικής που έχω μέσα μου και τη θυσίασα χωρίς να μπορέσω να πραγματοποιήσω ούτε το 10% των οραμάτων μου για το μέλλον της κοινωνίας. Η βία τελικά αποδείχθηκε πιο δυνατή από τους αμέτρητους αγώνες και τις θυσίες των ανθρώπων. Και για μένα ολέθρια τόνισε και συνέχισε: "Έζησα σε μια εποχή στην οποία η βία έπαιζε τον κύριο ρόλο στη διαμόρφωση των λαών, των κοινωνιών και των ανθρώπων. Έτσι αναγκάστηκα κι εγώ να δαπανώ το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών μου σε πράξεις αντίθεσης και αντίστασης κατά της βίας που με περικύκλωνε και με προκαλούσε. Το ευτύχημα για μένα ήταν οτι κατόρθωσα να έχω την απόλυτη σχέση με την τέχνη και ειδικά με τη μουσική. Οι συνθήκες ήταν τέτοιες που δεν κατόρθωσα να δώσω σε αυτόν τον τομέα όσα ήθελα και μπορούσα να δώσω. Θα μπορούσα να ελαττώσω-χωρίς ηθική βλάβη- την αφοσίωσή μου στο χρέος ολοκληρώνοντας την προσφορά μου στην τέχνη".
Η ζωή όμως δεν του φέρθηκε δίκαια και δεν του έδωσε όσα επιθυμούσε: "Εκείνες τις συνθήκες που θα μου επέτρεπαν την ολοκληρωτική μέθεξη του μουσικού μου έργου και των προσωπικών μου ιδεών με το σύνολο του λαού μας. Έκανα τα πάντα για αυτόν τον σκοπό. Όμως άγριοι άνεμοι με απομάκρυναν. Ήταν άδικο για μένα και νομίζω και για τους άλλους. Άλλωστε, τα πνευματικά δώρα που προσέφερα ήταν λίγο πολύ γνωστά. Περίπου το 80% του δημιουργικού μου έργου βρίσκεται αρχειοθετημένο στη βιβλιοθήκη Βουδούρη, στο Μέγαρο Μουσικής και παραμένει ουσιαστικά άγνωστο και αναξιοποίητο"! Αυτή είναι η κατάθεση ψυχής του μεγάλου Έλληνα συνθέτη.
Πηγή: tlife.gr
