Να βάλει λουκέτο στο εργοστάσιο στα Φάρσαλα, αυξάνοντας τις θέσεις ανεργίας κατά 350 άτομα.
Προσοχή: Δεν είναι παιγνίδι, δεν είναι διαπραγμάτευση, δεν είναι επικοινωνιακό τέχνασμα. Εξήντα ελληνικές βιομηχανίες ετοιμάζονται να παραδώσουν τα κλειδιά τους στον κ. Σαμαρά.
Περισσότερες από 60 μεγάλες ελληνικές ενεργοβόρες επιχειρήσεις πληρώνουν το ρεύμα σε πολύ αυξημένες τιμές σε σχέση με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους, γεγονός που τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο. Το αίτημά τους ήταν απλό: Να πληρώνουν το ρεύμα με ευρωπαϊκά τιμολόγια. Τους είδε ο κ. Σαμαράς, αποδέχτηκε το δίκαιο του αιτήματος και υποσχέθηκε να γίνουν τα απαραίτητα βήματα. Και τι έγινε; Η Βουλή ετοιμάζεται να συζητήσει σχετικό νομοσχέδιο, με το οποίο λύνονται διάφορα άλλα θέματα. Όχι, όμως, και αυτό για το οποίο ξεκίνησε να γίνεται όλη η σχετική συζήτηση!
Με άλλα λόγια το θέμα «κλείνει» με καθολική ήττα των ενεργοβόρων βιομηχανιών. Τι θα επακολουθήσει; Ενα μπαράζ από λουκέτα, οδηγώντας άμεσα στην ανεργία περισσότερους από 20.000 εργαζομένους και έμμεσα στην απώλεια άλλων 200.000 θέσεων εργασίας. Πολύ απλά διότι σε διαφορετική περίπτωση οι εταιρείες αυτές θα δουλεύουν με ζημιά. Είναι παρανοϊκό. Ωστόσο συμβαίνει. Ετοιμαζόμαστε να προσθέσουμε άλλους 220.000 ανέργους στον ήδη μεγάλο κατάλογο των απόκληρων της ελληνικής χρεοκοπίας.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι το κράτος βρίσκεται σε δύσκολη θέση με την ΔΕΗ και προτιμά να την επιδοτήσει με αυτό τον τρόπο, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις. Ίσως επειδή το θέμα της ΔΕΗ κρίνεται περισσότερο άμεσο. Κάνουν λάθος. Σε λίγες μέρες θα διαπιστώσουν ότι πιο άμεσο ήταν το θέμα των βιομηχανιών.
Ας επιστρέψουμε στο θέμα της οικογένειας Δοντά. Αποφάσισαν οι άνθρωποι πριν από μερικά χρόνια να παραμείνουν στον χώρο και να επενδύσουν. Έτσι, δημιούργησαν ένα από τα πιο σύγχρονα εργοστάσια της Ευρώπης, στα Φάρσαλα. Αγοράζουν βαμβάκι από περισσότερους από 10.000 παραγωγούς, απασχολούν 350 εργαζόμενους και προσφέρουν έτσι στην ελληνική Οικονομία. Σε αυτούς που δεν προσφέρουν είναι στους μετόχους τους. Αν η εταιρεία διατηρούσε μόνο την δραστηριότητα των ΑΠΕ (στα οποία επίσης επένδυσε τα τελευταία δέκα χρόνια) και έκλεινε το Κλωστήριο, θα ήταν κερδοφόρος. Αν πλήρωνε το ρεύμα όσο και ο Γερμανός κλωστοϋφαντουργός, θα ήταν κερδοφόρος. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει; Να τιμωρηθεί με καμιά σαρανταριά εκατ. ζημιές στην επόμενη δεκαετία για να «σωθεί» η ΔΕΗ; Επειδή, έκανε το λάθος και επένδυσε χρήματα; Στο τέλος είναι πιθανό να ξυπνήσουν ένα πρωί και με συνθήματα του τύπου «την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία».
Υπάρχει Γερμανός κλωστοϋφαντουργός που αγοράζει πρώτη ύλη από τις ίδιες πηγές με εκείνες που αγοράζει η Επίλεκτος και κατορθώνει να βγάλει κέρδος! Επειδή πληρώνει την ενέργεια σε αρκετά χαμηλότερες τιμές από την Επίλεκτο κι ας διαθέτει μικρότερο εργοστάσιο από τους Έλληνες ανταγωνιστές του. Αλλά εκεί δεν υπάρχουν Φωτόπουλοι και η ίδια η κοινωνία προστατεύει τις θέσεις εργασίας και σέβεται τους ανθρώπους που επενδύουν. Δεν τους πετροβολούν.
Η πληροφορία που σας δίνουμε σήμερα είναι απόλυτα διασταυρωμένη. Θα αναφέρουν την πρόθεσή τους σε επιστολή προς τον πρωθυπουργό. Κι είναι απόλυτα λογικό να συμβεί, όπως και ό,τι θα ακολουθήσει και με τις υπόλοιπες μεγάλες βιομηχανίες. Ακούμε ότι στις επόμενες ημέρες θα τεθούν σε διαθεσιμότητα εκατοντάδες εργαζόμενοι σε μονάδες της Β. Ελλάδας. Αυτό που έρχεται δεν έχει προηγούμενο και θα είναι η τελευταία πράξη για την ελληνική βιομηχανία. Στην συνέχεια θα μπορούμε να δείχνουμε στους τουρίστες τα ερείπια των βιομηχανικών εγκαταστάσεων: «Κάποτε είχαμε και βιομηχανία».
Το αστείο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι τον σύνδεσμο που έχουν συστήσει οι βιομήχανοι δεν δέχτηκαν να τον δουν στην ΡΑΕ. Δεν πειράζει! Με τα λεφτά του ελληνικού λαού μπορούν να κάνουν τέτοιου είδους επιλογές, ποιον θα βλέπουν και ποιον όχι. Σαν να βρίσκονται στο χωράφι του πατέρα τους.
Από εδώ και πέρα δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν ξέρει. Ότι πέφτει δήθεν από τα σύννεφα. Και να μην κάνουν αναφορές σε νέες επενδύσεις. Εδώ δεν μπορούν να κρατήσουν αυτές που έχουν ήδη γίνει...
Tου Θανάση Μαυρίδη, Capital.gr
