θέατρο δίνει ο σύμβουλος της επιχείρησης, εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης Δ. Δεληγιάννης κάνοντας λόγο για φασίζουσα αντίληψη του δημάρχου. Στην απάντησή του ο κ. Δεληγιάννης αναφέρει:
"Κε Δήμαρχε και Πρόεδρε του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΛ
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πολίτες, για τα όσα μου καταλογίζετε στις ανακοινώσεις του γραφείου τύπου σας, οφείλω μια προσωπική απάντηση.
Δεν θα σταθώ στην πληθώρα των απαράδεκτων χαρακτηρισμών που απευθύνετε στον θεσμικό εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο συμβούλιο μιας Δημοτικής Επιχείρησης, της ΔΕΥΑΛ. Αυτά δεν αφορούν κανέναν. Ο κόσμος έχει άλλα προβλήματα, πολύ σοβαρότερα να ασχοληθεί.
Δεν μπορώ, όμως, να μην σταθώ στο ύφος της εξουσίας και στην φασίζουσα πολιτική αντίληψη που διαπερνά τις ανακοινώσεις σας. Αναδεικνύει την ουσία της ηθικής και πολιτικής κρίσης που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία.
Δεν αντιλαμβάνομαι κύριε Δήμαρχε τι εννοείτε όταν λέτε ότι «οι συνεδριάσεις του συμβουλίου της ΔΕΥΑΛ ήρθαν αρκετά χρόνια πίσω». Ο ρόλος των συμβούλων δεν είναι να ψηφίζουν άκριτα αποφάσεις για αναθέσεις έργων, απολογισμούς και προϋπολογισμούς. Διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και έχουν ευθύνες. Οφείλουν να κάνουν προτάσεις και να επισημαίνουν κινδύνους. Και έχουν –φαντάζομαι δεν το αμφισβητείτε- δικαίωμα να μην ψηφίζουν αποφάσεις, όπως αυτή της χρηματοδότησης του Αρχαίου Θεάτρου από τη ΔΕΥΑΛ, όταν μάλιστα ο νόμος δεν το επιτρέπει.
Από την άλλη, αντιλαμβάνομαι πλήρως τη διαφορά αντίληψης που έχουμε για τη δράση ενός συστήματος εξουσίας που αντιμετωπίζει τη δημόσια περιουσία, το Δήμο ή τη ΔΕΥΑΛ, ως οικογενειακή επιχείρηση. Θεωρείτε κύριε Δήμαρχε πως έχετε το δικαίωμα να λειτουργείτε μ’ αυτόν τον τρόπο, παραπέμποντας στο «τι γινόταν το 1998». Αλλά ποιος σας είπε πως οι Λαρισαίοι σας έδωσαν το δικαίωμα για συναλλαγές ανάμεσα σε αιρετούς, με διορισμούς των παιδιών τους χωρίς διαδικασίες, επειδή «τα έκαναν και οι προηγούμενοι»;
Με καλέσατε, κύριε Δήμαρχε, «να κοιτάξω πρώτα τα της οικογενείας μου και του εαυτού μου και μετά να μιλώ για τους άλλους»! Ο πρώτος Πολίτης της πόλης, όμως, αν υπάρχει κάτι επιλήψιμο, που βλάπτει το δημόσιο συμφέρον, έχει την υποχρέωση να το καταγγέλλει δημόσια. Χωρίς μισόλογα. Δεν απειλεί. Δεν «εξαγοράζει» μ’ αυτόν τον τρόπο τη σιωπή όποιου διαφωνεί μαζί του. Το επιχειρήσατε, εμμέσως, ήδη μια φορά σε συνεδρίαση του Δ.Σ., όταν προκαλέσαμε ως παράταξη συζήτηση για την με υπόγειο τρόπο παράταση των συμβάσεων συγκεκριμένων μόνο εργαζομένων που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είχαν προνομιακές σχέσεις με συγκεκριμένους δημοτικούς παράγοντες. Αντί να δώσετε εξηγήσεις, παρουσιάσατε τα «στοιχεία» της συμβούλου σας, κας Οικονόμου, για την ολιγόωρη ενασχόληση συγγενούς μου σε λέσχες πολιτισμού στο θεατρικό παιχνίδι, ως μέλος της ομάδας «ΕΚΦΡΑΣΗ» που λειτουργεί υπό την εποπτεία του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κου Κουρετζή! Που -και είναι ευτύχημα για την πόλη- συνεργάζεται με τον πρώην Πολιτιστικό Οργανισμό από το 1993!
Κλείνοντας, διαβάζω τις απειλές σας προς όσους θεσμικά εκπροσωπούν την αξιωματική αντιπολίτευση στο Δήμο Λαρισαίων και αναρωτιέμαι: Με τον ίδιο απειλητικό τόνο αντιμετωπίζετε άραγε καθημερινά και τον κάθε απλό πολίτη, τον εργαζόμενο στην όποια Δημοτική Επιχείρηση ή Οργανισμό που εξαρτάται άμεσα από την εξουσία που σας δίνει η θέση σας; Αυτό εννοείτε λέγοντας ότι ξέρετε από διοίκηση; Η αλήθεια είναι πως από την πόλη μας η Σικελία είναι κομματάκι μακριά. Η συνωμοσία της σιωπής κάποια στιγμή παίρνει τέλος. Και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν.
Δημήτρης Δεληγιάννης
Εκπαιδευτικός, Μέλος Δ.Σ. της ΔΕΥΑΛ"
